Zinloos testen

Ik trek het boetekleed aan, maar weer. Want het was mijn idee, natuurlijk, dat A. een coronatest ging doen. Vervolgens kwam ze ontdaan thuis. Vreselijk was het. Ze voelde zich al klote, anders was ze überhaupt niet gegaan, maar die stok in haar keel maakte het erger.

'Ik had enorme kokhals-reflexen,' zei ze. Haar mondhoeken stonden recht naar beneden. Nog even en ze ging weer huilen.

'Je moet je ook ontspannen,' zei ik, nogal overbodig.

'Die vrouw die hem naar binnen stak had haast. Eerst ging het niet. Ik zei: oké, laat maar. Maar toen ging het toch.'

'En toen ging ze nog je neusgat in?'

'Met een kinderstokje. Had ik om gevraagd.'

Dat mag ik dan bij mijn boete in mindering brengen, want dat was een tip van mij. Zo'n kinderstokje is minder invasief en doet hetzelfde werk.

'Het voelde echt als een fysieke aanval op mijn lichaam,' zei A.

'Het is ook een fysieke aanval op je lichaam.'

A. ging terug naar bed, in afwachting van de uitslag. Ik gaf haar een kopje thee. Vanmorgen ging het wel weer.

Net krijg ik het bericht dat ze negatief is.

Een opluchting inderdaad. Maar aan de andere kant ook het gevoel: ik heb haar voor niets die marteling laten ondergaan.

Want we wisten al dat ze het niet had. Natuurlijk had ze het niet.

Maar toen ze al een paar dagen klaagde over een hoofd vol snot, keelpijn en dergelijke, had ik gezegd: misschien moet je je gaan testen.

Dat had ik 'dus' beter niet kunnen doen.

Aan de andere kant: nu weet ze zeker dat ze het niet heeft. (Ik weet ook zeker dat ik niet dood ben. Dat helpt me erg in het leven.)

Ik begin steeds beter te begrijpen waarom de Nederlandse regering zo traag en laks was met testen in het begin.

Wat heb je eraan? Je toestand verandert er niet door. Testen maakt je niet beter. Een positief resultaat verplicht je daarentegen wel tot zelf-quarantaine. Dat moet je niet willen. (Als je echt ziek bent ga je naar het ziekenhuis.)

'Waarom wou je eigenlijk dat ik me ging testen,' vroeg A.

'Om heel eerlijk te zijn, ik was nieuwsgierig. Wil je dat ik me ook een stok in keel en neus laat steken, uit solidariteit?'