Volmaakt vrije dag



Vraatzucht


Druppels


De geoordopte horden


Dodenbezoek


 

Huishoudelijke mededeling


Hoera. Ik heb er een lezer bij. Bart heet hij en hij woont in Mumbai. Wat hij daar doet is in elk geval mijn blog bijhouden, en daarop ongezouten en gezouten kritiek leveren. Welkom Bart! Koop ook vooral mijn boeken, en zegt het voort. Misschien lig ik straks in het Sanskriet, ergens, en wordt Zalig uiteinde eindelijk verfilmd in B'wood. Om mijn andere lezers, zoals de onvolprezen Grande Commentatore, Walt, en de immer beminnelijke en vlijmscherpe Merel, ook van Barts bartisms te laten meegenieten (ik heb enkele staaltjes hieronder geplakt), en daarop te reageren, heb ik de reageerfunctie weer in ere hersteld. Ik zag dat die alweer twee jaar uit stond. Twee jaar heeft niemand op mijn blog kunnen ingaan – op mijn blog, althans. O, verspilde wijsheid! Reageren is leven. Leven is reageren. Mesdames et messieurs et mes non-binairs, exprimez vous!

Moeders hebben het


 

Het duo op de achterbank

Lifters zijn we allemaal, duimend voor de eeuwigheid,

maar gisteren, in onze huur-Fiat 500,

op de zongekuste route national langs de Côte,

waren wij toevallig weer eens liftgevers.


Ik stopte voor twee gedrogeerde getatoeëerden,

Een ongeschoren jongeman en een kittige jongedame,

– Voor de gelegenheid nauwelijks gekleed –

Die maar een heel klein eindje hoefden.


Toen mijn vrouw was uitgestapt om hen erin te laten,

En we tevreden over onszelf hadden kennisgemaakt,

Stuitten we op een politie-fuik, door mij handig omzeild,

Maar dat kon onmogelijk de bedoeling zijn.


De politie haalde me in, dirigeerde me naar een parkeervak.

Twee breedgeschouderde, kortgeknipte, over de gehele arm getattoëerde,

Zij het vooralsnog niet gedrogeerde, policiers kwamen 

Op ons afgestapt. Net als in de film. Ik wil het. Niet.


Even vreesde ik:  ze werpen onze Fiat500 met lifters en al

In de Méditerrannée, maar nee. Mijn vrouw toonde haar rijbewijs

Maar zij zat niet achter het stuur. Ik verweerde me uitvoerig, 

Je suis Hollandais, touriste, je n’ai pas vu un STOP…


Totdat ik een knop omzette en me uitgebreid verontschuldigde.

De sfeer verbeterde aanmerkelijk, bijna werd het gezellig.

De policier dreigde voor de vorm nog met een boete

En liet ons gaan. Niets over het duo op de achterbank


Dat nu, grijnzend, een zakje wiet bungelend voor onze neus

Ons een voor een een boks gevend, uitstapte op de plek

Van bestemming. Die middag zijn we ze op het strand nog

Wezen zoeken. Een hijs als dank was op zijn plaats geweest.