12. Helemaal klaar mede



Onvoorstelbaar, maar ze kwamen achter me aan, die twee lui, de ene met het warrige haar nog wat gretiger dan die net naar de kapper was geweest. Over de hekken, door de tuintjes, of beter gezegd: door de troeperige platjes die dienst doen als stortplaats, want we zijn nog altijd in de stad. Toen we bij mijn platje kwamen stuitten we op twee felrode pumps, een leren broek, een zwarte voile, make up spullen, en een stripje Lovegra. Allemaal achteloos gedumpt. Die ene met het warrige haar zat meteen zijn tengels aan het stripje. 'Antidepressiva?' 'Viagra voor vrouwen,' wist hij die net naar de kapper was geweest. 'Is dat niet hetzelfde?' Het tweetal grijnsde. Meteen wist ik: deze shit is van Chocque. Geen twijfel mogelijk. Ze had weer eens wat uitgeprobeerd. Wat? Dat viel te bezien. Maar dat het mislukt was, stond buiten kijf. Dat het niet was wat ze ervan verwacht had, eveneens. 'Degene die dit hier heeft neergegooid is ergens helemaal klaar mede,' sprak die met het warrige haar. 'Met de liefde, wellicht?' sprak die net naar de kapper was geweest. Hoe naïef kan een mens zijn? had ik willen uitroepen, maar terwijl we gedriëen de klim omhoog waagden naar het balkon, dacht ik: de naïveteit van deze twee mannen is een blessing in disguise.

11. Aai me



Het was weer zover. Ik kon ze zien zitten in de zwarte doos. De een aan de kopse kant van de tafel, de ander, die met het rommelige haar, aan de lange kant. Die aan de kopse kant was naar de kapper geweest. Hij had een pak papier in zijn handen. Ik hoorde, door de ramen heen, het zachte gebrom van de verwarming. Ik begrijp wel dat ze het koud hebben, die mannen. Ze missen een vacht. Ze doen niets. Ik zou tegen ze willen roepen: doe iets! Maar dat ligt niet in mijn macht. Wat wel in mijn macht ligt is ze meelokken naar mijn verzorgsters. Die weten wel raad met deze mannen. Chocque gaat bovenop die met dat rommelige haar zitten. Die plet hem echt. Tot hij geen lucht meer krijgt. Maar hij heeft ook geen lucht nodig. Hij heeft warmte nodig. Zo denkt Chocque erover, en tot nu toe heeft ze altijd gelijk gekregen. Lavinia gaat subtieler te werk. Die houdt van rubben, ribben, tribben, dat werk. Dus die neemt die met dat baardje die net naar de kapper is geweest op schoot en begint hem uitvoerig op alle delen van zijn lichaam te wrijven tot zijn huid er rood van wordt, schraal. Geen olie. Ik weet al hoe ik ze moet verleiden. Ik ga voor de deur zitten, parmantig, en als ze naar buiten komen om me te aaien, loop ik voor ze uit, zodat ze net niet bij me kunnen, dan moeten ze me wel volgen.

Afl. 10.