Tiksels voor tikkies

 





U, stille of niet zo stille bezoeker van deze plek hebt de afgelopen tijd, namelijk sinds ik de vorige keer met de pet rondging, dat is alweer ruim een jaar geleden, getikte en niet zo getikte gedichten tot u kunnen nemen (of onopgenomen kunnen laten, dat is aan u; dit heet vrijheid). Ik dacht, laat ik weer eens peilen hoeveel u bereid bent mijn kant op te schuiven om ervoor te zorgen dat ik met dit tikken – in een advertentievrije omgeving! – doorga.

Ik moet ook nieuw lint kopen. Ik moet ook papier kopen (en ik neem geen genoegen met printerpapier, zoals sommige papierfetisjisten wellicht is opgevallen; mogelijk zal ik op dit punt in de toekomst vanwege het papiertekort water bij de wijn moeten doen).
Ik moet ook eten.
Waarom niet de vuilnisbakken af, hoor ik u tegenwerpen. Kijk eens wat daarin niet zoal wordt aangetroffen!

Bedankt voor de tip, maar dit is bijvangst; het gaat me vooral om de idee van wederkerigheid. Kapitalisme in zijn zuiverste vorm, zeg maar, zoals het ooit door de Grote Vrager & Aanbieder bedoeld zal zijn geweest. De tikker offreert zijn tiksels, zo goed en zo kwaad als dat gaat, en de lezer offreert een tikkie, al naar gelang de waarde die deze aan het tiksel toe wil kennen.
Uitgeven was nog nooit zo transparant geweest. 





Vorig jaar waren tien donateurs 'dus', na enig trekken en dreigen van mijn kant, bereid bij elkaar €149,50 te fourneren. Daarmee beloonden zij, onder andere, Honderd verhalen in 100 dagen (in coronatijd). Gaat het me nu weer lukken om iets uit uw zak te kloppen?

Zeker, wij leven thans in een naargeestige, bellicose, op een diepe crisis afstevenende tijd, sommige ondergangsfilosofen voorspellen met pervers genoegen dat de eindtijd aanstaande is – we zullen zien.
Wat er ook gebeurt, een mens moet tussen de bombardementen door wat te lezen hebben. De grote vraag is alleen, altijd weer opnieuw: wat?

Scan de QR-code hiernaast en laat uzelf eens van uw vrijgevige kant zien.
Wie geeft zal gegeven worden, dat wisten de bijbelschrijvers al. Gevers zijn leuker dan houders.
U wordt bedankt, ook namens Cosima.


PS: De gulste gevers kunnen een authentiek getikt gedicht naar keuze tegemoet zien, op papierkleur naar keuze, ingelijst in een vintage fotolijst (zoals hierboven). Maak het cadeau aan uzelf tastbaar.

Stuur een email met uw wensen en uw adres naar viktor @ viktorfrolke.com




De voeten van mijn moeder


War poem (10)