Het verjongende elixer der jeugd

In de auto, op weg van het station naar huis,

steekt mijn moeder de vinger in haar mond

waarmee ze zojuist een druppel bloed veegde

uit het wondje

op de enkel

van mijn dochter.


Als we weer weggaan en een chocoladebeer vergeten

die mijn vrouw voor mijn dochter heeft ingepakt, 

komt mijn moeder hem nabrengen

zwoegend op de fiets

door de motregen

in de stad.


Gedurende ons hele verblijf zuigt mijn vader

vanuit zijn stoel de verschijning van mijn dochter

haar hele wezen, het eeuwig speelse, in zich op

als een kind ranja

door een rietje

in de zomer.



Vliegen in december voor jou

Wij zijn de vliegen

De vliegen in december

De vliegen in december voor jou


We zijn niet met veel

Maar we gaan waar jij niet komen kunt

Om je gedachten op te zuigen


Als je je afvraagt waar de spinnen zijn

Er zijn geen spinnen in december

Er zijn geen spinnen in december voor jou


We gaan dingen doen die jou niet bevallen

We gaan geluiden maken en aanwezig zijn

We gaan stilzitten en we gaan bewegen


We kruipen door je gehoorgang

We sluipen in je neusholte

We slurpen je traanvocht


Wij zijn de vliegen

De vliegen in december

De vliegen in december voor jou



Klokken

In het hart van de atheïstische stad

Word ik elk uur door de klokken 

Van een schilderachtig gelegen kerk

Herinnerd aan mijn sterfelijkheid 


Telkens weer begin ik van voor af aan

Tel ik mee

Met mijn openbare executie

In de doodstille nacht


Word ik tot de orde geroepen

Tot de arbeid, tot de regelmaat

Word ik opgeroepen te leven

Volgens eeuwenoude in steen gehouwen wetten



Aan alle alleenstaanden, -zittenden en -liggenden

Aan alle alleenstaanden, -zittenden en -liggenden

Aan alle alleenwonenden, -levenden en -overgeblevenen

Aan alle atomen, elementaire deeltjes, singulariteiten

Aan alle eenhoorns, dodo’s en dagpauwogen


Aan alle nachtuilen, astronauten en dwergsterren

Aan alle zwarte gaten, supernova’s, schijnmanen

Aan alle splinters, kruimels, korrels

Aan alle in een eindeloze leegte ronddansende stofjes


Let op. Wij gooien jullie lukraak bij elkaar

Zonder aanziens des persoons

In een levensgrote vaas en schudden 

Net zolang tot ergens iemand wordt geraakt

De voeten van mijn vader

Het was mid-ochtend.

Mijn vader schuifelde

uit de slaapkamer tevoorschijn,

Liet zich installeren in een stoel


En stak zijn voeten voor zich uit. Rauwe rollades.

Een teen week uiteen alsof hij zich te goed voelde.

Sommige nagels leken in hun bed

Stiekem te zijn opgelost.


Mijn moeder knielde neer, pakte een poot

En wreef met crème de wreef in –

Geen massage, o nee –

Maar om het aantrekken


Van de kous, het schuiven van stof

Over dunne, tere, afgepeigerde huid,

Het steeds weer een stukje verder inpakken

Te versoepelen.


Het einde van de geschiedenis

Het is nog vroeg in de vrijdagmiddag

Als in de sauna van het Hyatt Regency

Een man op een bankje koortsachtig

Op zijn schermpje zit te tappen


Hij heeft geen bereik

Zijn privé-browser reageert niet

De man krijgt het heter, leunt voorover

Het zweet loopt van zijn neus


Loodrecht het kruis in onder hem

Hij staart naar zijn willoze geslacht

De willoze zak waaroverheen

De willoze schacht ligt gedrapeerd


Jij penis mompelt de man

Slappeling niets heb ik aan je

Niemand heeft ook maar enige behoefte aan je

Jij bent het einde van de geschiedenis






De jonge weduwe

                                                               aan M.G.


Toen je met hem trouwde wist je: hij gaat eerder

Ik blijf achter lang ook want: ik ben nog jong

Eigenlijk ben ik met: de dood getrouwd

Al voelde het als: de liefde


De grootste liefde zelfs die: ooit heeft bestaan

De mooiste man die: ooit heeft geleefd

De liefste man die ik ooit: heb bemind

Al duurde het maar zo kort of: juist daarom


En nu huil je want je kunt niet anders: je moet

Ook al wist je dat dit je voorland was: gemis

Sorry dat ik zo moet huilen zeg je maar het is: raar

Om je te moeten verontschuldigen voor: je tranen


Moederhaat

I.M. Anne Frank



Jouw Achterhuis leest als een coming of (c)age

Geheel op jezelf in de hogedrukpan van de schuil

Goudeerlijk, gruwelijk en genadeloos

Blijft niemand jouw scherpe pen bespaard


Onversneden is je moederhaat

Zij wil jouw vriendin zijn; jij zoekt een moeder

Zij zoekt een klankbord; jij wil een schouder

Jullie kregen geen van beiden


Wat ik me afvroeg is als niet jouw vader

Maar je moeder de oorlog had overleefd

Of jij en je voor haar vernietigende dagboek

Dan even beroemd waren geweest







International House of Mystery

In dit riante, vreemd vertrouwde pand

Aan de o zo bekende gracht

Is het een komen, blijven en gaan

van kennelijke onbekenden.


Spionnen, intriganten, boodschappers.

Passanten, voyeurs, agenten.

Neven, connecties, netwerken.

Personeel, ex-pats, studenten.


Iedereen is alles en nergens

Tegelijkertijd thuis en ver heen.

Dat eenzame eetbakje in de gootsteen.

De wens aanwezig te zijn en te verdwijnen.


Ook de geprivilegieerden hebben zorgen

Zoals het bedienen van de lichtschakelaars,

Het sluiten der gordijnen, om ze weer te openen

En: hoe krijg ik de juiste jetstream in de jacuzzi?


Mislukte pogingen

Bij de eerste poging 

Lieten de

Voorbereidingen

Te wensen over.


De tweede

Kenmerkte zich

Door fouten

In de uitvoering.


Voor mijn derde poging

Bereid ik mij terdege voor

En vervolmaak ik de werkwijze

Opdat zij opnieuw mislukken zal.