i.m. judith
i.m. helmuth
leven en laten sterven dacht de levende
en kuste zijn vader op zijn klamme hoofd
makkelijker gedacht dan gedaan dacht deze
zuchtte eens zacht en rommelde de stilte in
was ik maar stervende dacht de levende
dan hoefde ik niet te liegen
dan hoefde ik niet lief te hebben
niet meer te lachen voor mijn moeder
de stervende en de levende
wreed en vreedzaam
tot elkaar veroordeeld
de stervende laaft zich aan de levende
de levende ziet het lijden niet
tot hij door de dood wordt ingehaald
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn