Een van de akeligste, hoewel misschien niet pijnlijkste, rituelen van de Tsua Yan stam, of sekte, zoals hij ook wel wordt genoemd, is die der initiatie, waarbij jonge mannen en vrouwen naakt op een houten baar worden vastgebonden, en vervolgens door oudere stam- dan wel sekteleden volledig worden geëpileerd. Alle haren en haartjes worden één voor één uitgetrokken en in een pan gedaan. Die wordt met water en kruiden op het vuur gezet. Als de kalen het brouwsel opdrinken, zijn ze huohuo, ofwel lid.
Djiwo, een meisje van zeventien, bereikte nooit dat punt, omdat ze bij de uittrekking van haar wimpers door de man en vrouw die in andere culturen haar opa en oma zouden worden genoemd, zo hevig tekeer ging, zo agressief schreeuwde en om zich heen sloeg, dat het ritueel diende te worden gestaakt.
Djiwo's wenkbrauwen waren weg, Djiwo's hoofd-, oksel-, schaam- en beenhaar was weg, maar de wimpers waren slechts gedeeltelijk verwijderd. Zowel op haar linker- als op haar rechterooglid zaten er nog een paar, die brutaal de aandacht opeisten.
Een weigering als die van Djiwo was al lang niet meer voorgekomen bij de Tsua Yans. De laatste keer dat dit gebeurde, bij een zekere Tu, werd deze onmiddellijk verbannen.
Het Djiwo-debacle zorgde voor een splitsing onder de Tsua Yans. Een meerderheid van de leden was tegen Djiwo's lidmaatschap. Zij vonden, de 'opa' en 'oma' voorop, dat Djiwo volgend jaar opnieuw aan de rituele uittrekking diende te worden onderworpen. Zou zij weer bezwaar maken, dan was het einde oefening.
Een kleine factie echter, onder leiding van de jonge chiso (scheermeester) Iraj, nam het voor Djiwo op. 'Djiwo's verzet heeft mij de ogen geopend,' sprak Iraj op een dag in de leestent. 'Het initiatieritueel moet op de schop.' De immer kritische, maar doorgaans weinig spraakzame Luthi, knikte.
Iraj en Luthi smeedden in het geheim plannen om af te scheiden van de Tsua Yan-groep. Toen deze plannen uitlekten, werden zij op het matje geroepen bij clan-oudste Wewe.
'Wat hebben jullie tegen rituele uittrekking van de wimpers?' baste Wewe, draaiend aan een van de punten van zijn hipsterbaard.
'Het is onnodig wreed,' antwoordde Iraj. 'Wij eisen vooruitgang,' vulde Luthi voorzichtig aan. 'Ook barbarisme moet mijn zijn tijd meegaan.'
Wewe, zijn beide handen rustend op zijn blote, watermeloenvormige buik, nam ruim de tijd om te lachen. Toen hij zijn ogen had gedroogd, knipte hij met zijn dikke, vettige vingers. Er kwamen vijf clanleden binnen. Ze legden Chiso en Luthi op hun zij op een baar, en sloegen in elk oor een spijker. De verwachting was, dat zij hierdoor voorlopig van hun vernieuwingsdrang waren genezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn