Update literaire bedelarij. Of: Het opvoeden der Nederlandse internetgebruiker




Het idee van een bedelronde zoals ik me die herinner uit New York, van bijvoorbeeld de National Public Radio (NPR, u misschien bekend van podcaster Ira Glass), de enige zender die het waard was om naar te luisteren, was dat ze je om de drie maanden of daaromtrent lastigvielen met een fundraising drive. Ik zeg lastig, want leuk was dit niet. Mijn favoriete radioprogramma's werden bruut onderbroken door mensen die mij op het hart drukten dat ik, wilde ik blijven genieten van mijn favoriete programma's, nu toch echt wat geld over moest maken. Ik mocht zelf weten hoeveel, en ik kreeg een mok, een tas of een pet met NPR erop als dank.

Natuurlijk heb ik nooit geld gegeven, want ik kwam uit Nederland, waar dit soort dingen ongekend waren. Bedelen voor publieke radio? Bananenrepubliek! Daar is toch belasting voor?

Pas toen ik terugkwam uit het land van melk en honing en mij nestelde in het land van de kop en het maaiveld, en ik dagelijks een keer of drie, vier, vijf gebruik ging maken van Wikipedia, wat mij betreft nog steeds de mooiste toepassing van internet, werd ik door oprichter en directeur Jimmy Wales periodiek lastiggevallen met fundraising drives. Maak 1 euro over! Dan kunnen we ... Maak 2 euro over! Dan kunnen we nog meer... Nu dacht ik: misschien moet ik toch maar eens wat geld overmaken want ik wil echt niet dat WP verdwijnt (en ook niet dat WP wordt ingebed in advertenties of dat ik lid moet worden van WP of, mijn beeld van de hel, dat WP wordt overgenomen door FB of Elon Musk).

WP bestaat nog steeds dankzij donaties van mensen zoals... ik!

Nu u.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn