Het is zondagochtend. Mag ik even bedelen?



Dankzij de interventie van de speciaal uit Delft overgevlogen Informaticus, is deze plek verrijkt met een betaalknop (zie rechtsboven). Ik ben dus winkelier geworden, kruidenier, webshophouder, what have you, iets wat ik altijd heb willen zijn, maar dan een winkelier die zijn winkel wijd open heeft staan en tegen voorbijgangers roept: pak wat je pakken kan, en als je het wat lijkt, maak dan een bedrag over aan Stichting Sehnsucht, een rechtspersoon die ik een paar jaar geleden bij de goedkoopste notaris van Amsterdam in het leven heb geroepen om de 'literaire activiteiten' van 'Viktor Frölke', ‘in de breedste zin des woords’ te 'bevorderen'.

Overigens zou het bestuur van Stichting Sehnsucht allang bij elkaar hebben moeten komen maar daar is het nog niet van gekomen. Onmisbare bestuursleden: ik ben u niet vergeten!

Ja, als er een boek van me in de winkel had gelegen – en dan bedoel ik Atheneum, Linnaeus, Scheltema, Jimmink, Zwart op Wit, enzovoorts, laten we bidden dat Bol niet als enige overblijft – dan had ik u daarmee gespamd, maar er ligt geen boek van me in de winkel. Hopelijk ergens dit jaar wel, maar hoop is gratis en veel is onzeker.

Maar! En! Dus! Het eind van TOZO komt in zicht en ook ik moet als vader van een groot gezin mijn broek ophouden, de schoorsteen laten roken, de boterham van mijn kinderen versieren etc. Voor niets gaat alleen de zon op, een zonsondergang is niet te betalen.

Ik weet, onder websites van kranten en tijdschriften is het tegenwoordig bon ton om firewalls op te trekken, maar dit is niet mijn stijl. Ik hou wel van vuur, maar niet van muren. Ik houd meer van deuren die openstaan. Het hele idee van het interweb, dacht ik, is dat mensen overal mogen klikken, scrollen en browsen. U weet wel: free flow of information enzo.

Maar iemand zal ergens ooit iets voor moeten betalen, is mij verteld. 

Waarom plakt u uw blog dan niet vol met advertenties, luidt een veelgestelde vraag (vooral door mezelf trouwens). Zoiets regelt de God Google toch eenvoudig voor u? Of anders een stukje product placement voor Mail en Female, wellicht? Testosteron-pillen? Rollators?

Ik weet niet hoe het met u is, maar ik heb een broertje dood aan advertenties. Ze bezoedelen mijn geest. Ik heb niets nodig en als ik iets nodig heb dan koopt Anne het voor me.

Vandaar deze bedelronde, afgekeken van Wikipedia. Bedelen heeft de toekomst.

Prettige vaccinatie en blijf lezen,

Uw Eeuwige Krabbelaar


PS: Ik begrijp ook wel dat bovenstaande kan overkomen als een eh, advertentie. De slang bijt zichzelf altijd in zijn staart... Vooruit dan, ik doe er nog een aksie bij: de eerste tien donateurs ontvangen een getikt unicum (handgeschept papier, uitgeverij 1+ 0 = 1).










Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn