70. Love




Ik heb nooit niet van je gehouden en ik zal altijd van je blijven houden, ook al gaan we uit elkaar.

- Waar heb ik deze ontboezeming aan te danken?

O, ik zag Love van Roddy Doyle liggen bij een kennis, die dat boek bovendien aanprees... ik sloeg het open, op verschillende plekken en stelde vast dat het vrijwel geheel uit dialoog bestaat. Overigens een dialoog tussen vrienden die pub na pub aflopen in Dublin en praten over (oude) liefdes.

- Je hebt het niet gelezen?

Nog niet. Ik heb het alleen over de vorm. Een roman in dialoogvorm.

- En wat vind je daarvan?

Ik weet niet wat ik daarvan vind. Ik geloof dat ik dan toch liever naar een toneelstuk ga. Een dialoog is toch een theatrale vertelvorm.

- Liefde is in de eerste plaats een dialoog. Zonder dialoog geen liefde.

Dat zeg jij? 

- Waarom zou ik dat niet mogen zeggen?

Dat mag je best zeggen. Ik stel alleen vast dat jij dat zegt.

-Als ik nog even door mag gaan van je, dank je, dan zou ik daaraan toe willen voegen dat dit de belangrijkste reden is dat dieren geen liefde kennen. Ik bedoel, ze trekken veel met elkaar op, ik ben erg onder de indruk van het zwanen-echtpaar voor de deur in de gracht, monogaam naar het schijnt, maar een dialoog voeren ze niet.

Dus geen liefde? Moet liefde altijd talig zijn?

- Ik vrees van wel. Daarom kun je ook volhouden dat het misschien niet bestaat, net zoals democratie, ook een talig construct.

Lekker op dreef vandaag.

- Dank je.

Maar ik heb je nog niet horen zeggen dat je van me houdt.

- Ik heb daar grote moeite mee.

Omdat het zo'n cliché is?

- Een holle frase.

Laat me je uit de droom helpen. Het is geen cliché, en ook geen holle frase, tenzij je gelooft dat alle rituele taal zinloos is.

- Hoezo rituele taal.

Taal zoals gebezigd in begroetingen, dankwoorden, condoleances...

- Jij vindt een liefdesbetuiging ongeveer hetzelfde als een condoleance?

Als taalhandeling. Maar misschien voert dit te ver voor je.

- Ik kan je prima volgen. Maar hier heb ik iets voor je. Als talige uitingen van liefde, waarvan de vermaledijde vier woord-combinatie nog steeds de meest voor de hand liggende is, wie een betere heeft mag het zeggen, niet meer dan rituelen zijn, dan lijkt dat gedrag weer meer op de lik van de ene hond over de snuit van de ander, of, misschien preciezer: het vlooien van apen.

Jij wilt graag dat dieren ook aan liefde doen.

- Ik zou dat niet bij voorbaat uitsluiten. Ik denk dat Frans de Waal zeker niet zou uitsluiten dat bonobo's behalve veel seksen ook veel liefhebben.

Misschien moet ik het anders formuleren: liefde is impliciet in een bepaald soort dialoog.

- Een dialoog tussen mensen die elkaar volledig vertrouwen?

Zoiets. Die zich niet anders hoeven voordoen, die eerlijk zijn, open, en warm.

- Toch weer die kleffe zooi.

Sorry.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn