De bug. Een muzikantenanekdote



Para Para, een ensemble dat vaak in het oostblok optrad ten tijde van de Stasi en andere overijverige geheime diensten, had de gewoonte ontwikkeld om in elk hotel waar ze logeerden, onmiddellijk op zoek te gaan naar afluisterapparatuur.
Het werd een gezelschapsspel: wie vindt het eerst de bug?
De ene keer vond de drummer een microfoontje in de lamp boven de tafel, dan weer vond de bassist een camera achter het middelmatige schilderij aan de muur, tenslotte was het de gitarist, die de afstandbediening van de televisie open schroefde en daar een klein, maar fijn opname-apparaatje uithaalde.
Elke tournee bracht weer nieuwe afluisterapparatuur met zich mee. Langzaam groeide hun verzameling. Totdat Para Para werd uitgenodigd om eens in Wit-Rusland te komen spelen. Dit was in de tijd dat Wit-Rusland nog onderdeel uitmaakte van de Sovjet Republiek. In plaats van in een hotel in Minsk werd de groep ondergebracht in een kasteel in de nabije heuvels.
De leden van Para Para werden door een charmante dame welkom geheten en betraden een grote, hoge hal. Via een symmetrische trap, zo een die aan weerszijden via een bocht omhoog liep, kwamen ze in een zaal terecht die ze, zei de dame, als woonkamer mochten beschouwen.
Toen ze alleen waren ging de drummer meteen op zoek. Zat hij in de lamp? Nee. Zat hij in het bankstel? Ook al niet. De gitarist zei: laten we het vloerkleed proberen. En voordat de anderen over deze mogelijkheid hadden nagedacht, was hij al op zijn knieën, met zijn handen vooruit, gaan graven onder het kleed. En ja hoor, in het midden zat een zwarte schijf, die met vier schroeven aan de houten vloer was bevestigd.Toen ze de schijf hadden gedemonteerd en met vereende kracht hadden losgetrokken, klonk een harde knal in het kasteel. In de ruimte recht onder hen was een gigantische kroonluchter naar beneden gekomen. Alle verdiensten van hun tournee moesten ze afstaan om de schade te vergoeden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn