6. Veiligheid


Edelachtbare, veiligheid binnen het gezin: van eminent belang voor elke opgroeiende puber, maar veiligheid strekt zich ook uit buiten het gezin, bijvoorbeeld als dat gezin gebroken is, dan zijn er twee gezinnen, of eigenlijk situaties, waar het dus veilig moet zijn... en ik wil hier staande houden dat, Jim, als zijn veiligheid ons na aan het hart is, en dat zal u, mevrouw de rechter moeten aanspreken,  dat...
Geeuwend bekeek Becky een voor een haar nagels. Chanel rose confidentiel. Hier en daar was ze stukjes vergeten. Ze had ook wat nagellak gemorst op haar nagelriem. Ze begreep ook wel dat het ongepast zou zijn om haar nagels bij te werken, hier in de rechtbank, daarom legde ze ze maar in haar schoot en probeerde er niet naar te kijken. Ze probeerde ook niet naar haar grote mobiele telefoon te kijken die pontificaal maar omgekeerd voor haar op haar op tafel lag. Hij trilde zachtjes – niet voor het eerst trouwens. Wie was het die haar telefoon thans deed trillen? Wanneer kwam Janja, zoals ze hem liefkozend noemde, of ook wel sukkeltje, eindelijk eens to the point?
Zo hebben wij bewijs, ploegde Ferwerda moedig verder, dat Roman stelselmatig te laat verschijnt op zijn afspraken voor de overdracht, dat hij zijn zoon tot drie keer toe een avond alleen heeft thuisgelaten met een lauwe pizza terwijl meneer zelf tot diep in de nacht met vrienden ging stappen... Becky trok hem aan zijn mouw, hij leunde voorover naar haar toe, ze smiespelde hem wat in het oor, maar hij had moeite haar te verstaan. Dat kon met de adrenaline te maken hebben, die het pleiten naar zijn hoofd pompte, maar ook met Becky's accent. Ze sprak een soort lui, zelfgemaakt Nederlands, dat voor 80 procent uit Engels bestond. Sexy, dat wel.
Heer Ferwerda, had u nog wat te zeggen?
Mevrouw de rechter, nog even over die veiligheid...
Jimbo keek op van zijn scherm en mompelde: wat is dat allemaal voor gedoe over veiligheid? Is het oorlog of zo?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn