Staken

Een stakende schrijver. Een schrijver die staakt. Stopt met schrij –. Ja, daarover zijn veel flauwe grappen te maken. Mij doet de schrijver die staakt nog het meest denken aan een Pakistaanse polaroidverkoper die staakt. Om zo'n polaroid heb je ook niet gevraagd, gezeten aan tafel in een restaurant, maar als je in de stemming bent, laat je er toch een maken. Als de Paki pola-verkoper een dagje overslaat, omdat hij het oneens is met de gang van zaken, dan merken we daar niets van.
Het verschil tussen een schrijver als zeg, Adriaan van Dis en een Paki pola-verkoper, is dat een Paki pola-verkoper geen organisatie achter zich heeft staan en doorgaans ook geen petities ondertekent met mede pola-verkopers om opheldering te eisen over het vertrek van een gewaardeerde leidinggevende.
Echter! Uit solidariteit met de VBK-collega's zal ook ik mijn schrijfmachine opbergen (mijn vulpen hoef ik niet op te bergen want die heeft zichzelf een tijdje geleden al opgeborgen) en mijn laptop dichtklappen.
U, trouwe volger van dit blog, gaat hiervan natuurlijk wel iets merken. Als u niets merkt, kunt u er van uitgaan met een abjecte stakingsbreker van doen te hebben. Dan zit er niets anders op dan te staken met lezen.