Allebei bijna onder de tram

De eerste keer was, o ironie, toen lieftallige moest uitwijken voor mij, omdat ik uit een zijstraat kwam aanfietsen (ik dacht een kortere route te weten). Ze fietste de trambaan op terwijl lijn 4 van achteren aan kwam denderen. Hevig getingel, en het boven op de rem staan van de tram was het gevolg. Ik zag het allemaal gebeuren, omdat ik schuin achter haar fietste, op veilige afstand van de tram. Je moet er toch niet aan denken dat je niet alleen  g e t u i g e  bent van het onder de tram komen van je geliefde, maar ook nog dat je hiertoe de  a a n z e t  hebt gegeven (ook nog met een zekere hoeveelheid alcohol in je bloed).
Ik wilde naast haar gaan fietsen, voor het onderling contact, maar ook om haar duidelijk te maken aan welk onheil zij zojuist was ontsnapt. Maar toen ik haar inhaalde was het mijn beurt om bijna onder de tram te komen, want wie schetst mijn verbazing, nou, laat ik dat zelf dan maar doen: er kwam  n o g een tram. Ook al lijn 4, want dat is de enige lijn op dat traject. Weer hevig getingel en hevig op de rem trappen.
Samen sterven, het is een zwart-romantisch ideaal, maar ik zou het nog even uitstellen, en als het dan zonodig moet, dan graag onder dezelfde tram.