Spencer Tunick |
Alle strandtenten weg, alle toerisme weg, het strand is weer van de zee en van de duinen.
'We kunnen linksaf naar Castricum of rechtsaf naar het naaktstrand. Wat zullen we doen?' Voordat To mijn vraag heeft kunnen beantwoorden kies ik voor de tweede optie. Hij protesteert niet.
We worden niet teleurgesteld, want meteen al in ons gezichtsveld verschijnt een stelletje, grijzer dan wij, die in adam en eva-kostuum minus vijgenbladeren te water gaan. Dapper. Romantisch toch ook wel soort van. De strandwandelaars die er zijn kijken allemaal om. Moeten wij nu ook? Als To het had voorgesteld was ik er wel voor in geweest, maar hij stelt het niet voor. We hebben ook geen handdoek en ook al kun je je prima met kleren afdrogen of wachten tot de wind zijn drogende werking heeft gedaan (de meeste kou zit in je hoofd), is deze Nieuwe Vriendschap wellicht nog te pril voor een full monty.
We leven in rare preutse tijden. To vertelt dat hij keer op keer wordt gewaarschuwd als hij zijn zoontje van twee als enige naakt laat baden in het park. De angst voor fotografen van allerlei snit die piemeltjes en sneetjes en bipsjes vastleggen voor diverse doeleinden zit er goed in, maar misschien is die angst doorgeschoten. So what als een of andere vent in Argentinië blij wordt van een foto van mijn kind? Maar misschien ben je minder onverschillig als je de foto's terug zou zien op internet.
Context is alles.
Van de zomer zag ik een sneaky fotograaf aan het werk aan de Weesperzijde, op een hete dag toen iedereen een duik nam daar. Mijn kinderen waren te jong voor hem. Twee jongens in het bijzonder van een jaar of vijftien, die niets in de gaten hadden, werden veelvuldig door hem vastgelegd. Ze hadden een zwembroek aan, maar ja, met photoshop trek je die eenvoudig uit. Ik heb hem er niet op aangesproken en ik heb de jongens niet gewaarschuwd.
Misschien moet er één dag in de week of in de maand zijn waarop iedereen in het openbaar naakt zwemt, een openbare naaktzwemdag, dan is er niks meer aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn