Onthoofding


Ben ik de enige die gebiologeerd is door onthoofding als cultureel verschijnsel? Is dat 'weer' mijn morbide interesse?

Een van de dingen die ik me afvroeg toen ik hoorde over de onthoofding van Samuel Paty was hoe die 18-jarige Tsjetsjeen dat in allahsnaam heeft klaargespeeld. Kennelijk had hij een flink mes bij zich, dat moet wel, een hakmes, waarmee hij de arme man eerst heeft neergestoken. Daarna is hij aan de slag gegaan om het hoofd van de romp te scheiden. Hoe dan?

Onthoofding blijft toch, dat hebben die moslimterroristen goed gezien, de meest effectieve, meest beestachtige manier om de westerse beschaving middels 1 moord op zijn grondvesten te doen schudden.

In mijn verhaal De wraak van de bladomslaander probeert de ik-persoon iemand te onthanden; de hand van de onderarm te scheiden. Ik liet hem eerst oefenen op een varkenspoot. Zou de Tsjetsjeen ook hebben geoefend? Sorry, maar stel dat het niet lukt, dat de would be hakker niet door de nekwervels heen komt met zijn mes. Of dat het veel te lang duurt allemaal. Een mislukte onthoofding is misschien nog gruwelijker dan een gelukte. Misschien.

Frankrijk heeft altijd een bijzondere voorliefde gehad voor onthoofding. De guillotine, las ik tot mijn verbazing, is nog toe tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw gebruikt. De laatste man bij wie op die wijze in 1977 de doodstraf werd voltrokken was een Tunesische Fransman die een jonge vrouw had verminkt, verkracht en vermoord.

In Amsterdam hadden 'we' in 2016 het geval van de afrekening binnen het criminele milieu, die er in resulteerde dat het hoofd van een 23-jarige man werd aangetroffen op de Amstelveense weg. Een akelige ontdekking moet dat zijn geweest. Ik ontdekte jaren geleden een lijk drijvend in het IJ. Er zat al mos of iets dat erop leek op zijn jas. De politie gebeld, die het lijk eruit viste, en naderhand wist te melden dat het 'waarschijnlijk niet om een misdrijf' ging.

Onthoofding schijnt ook een populaire methode te zijn van de Mexicaanse mafia. Bruter kan niet. Of toch, misschien als het hart uit de borstkas wordt gesneden, maar dat vereist vermoedelijk meer chirurgische precisie.

Koppensnellen behoort tot de oudste rituelen ter wereld. Niet alleen door primitieve volkeren werd dit uitgevoerd tot pakweg een eeuw geleden, wetenschappers verzamelden minstens zo driftig specimen uit alle uithoeken van de wereld. Geallieerde soldaten in Japan stuurden kennelijk soms een trofee naar het thuisfront dat bestond uit een afgehakt hoofd.

Ik krijg zin om Severed: a history of heads lost and found te gaan lezen.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn