Hoofdpijn

Plotseling heeft iedereen hoofdpijn. Mijn vrouw heeft hoofdpijn, de vriend die komt eten, van wie je het totaal niet verwacht, heeft hoofdpijn en ik heb hoofdpijn. Je zou graag willen dat deze hoofdpijnepidemie toevallig is, dat deze hoofdpijnepidemie helemaal geen epidemie is, maar een voorbijdrijvend statistisch wolkje. Maar het zou ook kunnen, het is zelfs veel waarschijnlijker, dat de hoofdpijn noodzakelijk is, dat we er niet onderuit komen, omdat de hoofdpijn een symptoom is van ons bestaan.

Hebben we covid 19, de hoofdpijnvariant? Zou kunnen, we zijn nooit getest. Maar het lijkt me dat deze hoofdpijn niet voorkomt uit een coronavirus. Deze hoofdpijn heeft te maken met spanning. Het is spanningshoofdpijn. We kunnen niet ontspannen. Telkens als ik denk dat ik ontspannen ben, dan blijken er nog hele spiergroepen in mijn nek en in mijn gezicht strak te staan. We staan allemaal strak. We staan allemaal al maanden strak, als een springveer. Iemand hoeft het palletje maar omlaag te doen, het schuifje omhoog, het haakje eraf te halen of we schieten de ruimte in, de Falcon 9 achterna.

Elon Musk, heeft die ook hoofdpijn? Vast. Als iemand reden heeft om hoofdpijn te hebben, dan is het Elon Musk. Zelfs al ontploffen zijn raketten niet op weg naar ISS, zelfs al blijven zijn astronauten volgens script lachen en beweren dat ze geen hoofdpijn hebben, ook al komen de raketten keurig netjes weer terug op aarde, dan nog heeft Elon Musk diverse redenen om hoofdpijn te hebben. Thuis heeft hij zeven kleine redenen tot hoofdpijn, plus nog een grotere reden tot hoofdpijn (en daarachter nog een). En dan al die projecten. Alleen het idee al geeft mij hoofdpijn, en dan hoef ik ze nog niet eens te verzinnen en te leiden en ervan overtuigd te zijn dat ze een succes worden, zoals hij.

Naar verluidt barst Musk uit zijn vel als hij zijn zin niet krijgt. Is dat een kenmerk van modern leiderschap, of van leiderschap tout court? Misschien is uit je vel barsten het medicijn tegen hoofdpijn.

Voorlopig doe ik het met paracetamol.