Korting

'Weet jij waar dat boekje met kortingsbonnen is?'
Ik voel de bui al hangen. 'Weggegooid,' zeg ik, amechtig.
'Haal maar uit de prullenbak, dan.'
'Prullenbak geleegd in vuilniszak; vuilniszak in container.'
Lieftallige wil me aanvliegen. 'Daar zat een kortingsbon in voor een boottocht vanavond om het Amsterdam Light Festival te zien. Dit is het laatste weekend... Wat  b e n  je nou voor iemand?'
Ik moet denken aan de vrouw van een oude Nederlands-Amerikaanse vriend van me. Ze was een highflyer in de reclamewereld, maar toen ze moeder werd gaf ze prompt haar baan op en liep ze alleen nog te leuren met coupons. Geen aanlokkelijke metamorfose.
Een kwartier later is de stemming weer goed, omdat lieftallige de kortingscode, alles draait om codes tegenwoordig, via via toch nog te pakken krijgt.
Als het schemert fietsen we naar Lovers tegenover CS. Tijdens het opstappen op de rondvaartboot klinkt luide volksmuziek en ook de rondvaart zelf is niet van volkszang en bijbehorende kapiteinshumor gespeend ('Als dit kunst is dan word ik ook kunstenaar.') Maar er valt niets te consumeren aan boord, dat is ook en vooral voor lieftallige een domper.
'Vond je het niet toch een goed idee van me dat ik dat bonnenboekje had weggegooid vanochtend,' vraag ik.
'Nee!' Nee, natuurlijk vind ze dat geen goed idee. Die korting van 60 procent hebben we toch maar mooi meegepakt. En zo erg was het ook weer niet.
Een van de oudste vormen van oplichting: iets duur maken, zodat het wat lijkt, en dan korting geven, alsof je een goede deal hebt. En dan ook nog bij het uitstappen vragen of je het leuk vond, een vraag waarop je beleefdheidshalve geen nee kunt antwoorden. 
Uitgevers kunnen nog wat leren van rondvaartbootmaatschappijen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn