Familiebezoek

Wafa El Hilali: Al Asl

Aangezien mijn negentigjarige vriendin M. met Pasen bijna bezweek aan een zware longontsteking en haar dokter zei dat het raadzaam was om de familie te verwittigen, komen haar dochter en haar man uit Londen naar Amsterdam. Vanaf mijn gevelbank zie ik ze uit de verte aan rolkofferen: de dochter lijkt  p r e c i e s  op M., vooral qua haar (lang en met highlights, met schipperspet er bovenop), qua lengte (bescheiden), en, nou ja, qua uitstraling (onbescheiden). Haar man kan moeilijk anders worden beschreven dan een manvormig aanhangsel.
Ik bied aan ze naar het verpleeghuis in Zuid-oost te chaufferen (chaufferen is een hobby van me), maar dat slaan ze af. Even later komen ze terug en stappen ze alsnog in. 'Mijn moeder zegt dat ze een hartaanval heeft gehad, maar dat kan niet met haar hartconditie volgens mijn tante in Bussum.'
Ik wist niet dat er een tante was in Bussum.
'Van vaders kant.'
Aha.
Ik ben geen expert, maar mij lijkt dat je niet kan sterven aan een op hol slaand hart. Wel aan een stilstaand hart.
Ik loop mee naar M.'s kamer; zo kan mijn lang aangekondigde bezoekje aan haar ook worden afgevinkt.
M. ligt op bed met zuurstofslangetjes in haar neus, maar ze ziet er niet stervende uit. Vorstelijk eerder. Haar haar is gitzwart geverfd en opgestoken, haar gezicht is opgemaakt, en ze heeft een zwart topje aan, dat nog het best als sexy kan worden omschreven.
Terwijl ik haar ten afscheid kus, duw ik de halve borst die er onderuit piept, discreet terug.


2 opmerkingen:

  1. De laatste zin deed me hardop lachen (niets ten nadele van het voorafgaande, integendeel, dat droeg er aan bij).

    Overigens, als bijna-dood-ervaringsdeskundige zou ik zeggen dat je wel degelijk kunt sterven aan een op hol slaand hart. (Dat komt dan uiteindelijk wel tot stilstand, ja. Maar dan zou je ook niet sterven aan K of een verkeersongeluk.)

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat jullie er zijn