Zo, dat was niet mals wat je schreef, gisteravond laat, over de vrijheid van meningsuiting. Mijn complimenten voor je moedige stellingname.
Dank je.
Je begrijpt dat het ingewikkelder is? Dat er grenzen zijn aan de meningsvrijheid?
Je bedoelt dat je geen Brand! mag roepen voor de grap in een theater? Dat je de Holocaust niet mag ontkennen, Chinese mensen niet als spleetoog mag aanduiden en gays niet als vuile flikkers, tenzij ironisch of als geuzennaam?
Bijvoorbeeld. Het is een fine line tussen meningsvrijheid en laster.
Wat kan jou dat schelen, in je splendid isolation?
Het is maar wat je splendid noemt. Die aaibare moordenaar van jou zit me de hele dag aan te staren. Hij neemt plaats op een kinderkrukje en volgt elke beweging die ik maak.
Hij kan niet bij je, het ovenrooster werkt goed in dat opzicht. Kijken kijken kijken niet vissen, dat is zijn tragiek.
Ik ben er niet gerust op. Ik voel me als de geschiedenisleraar die, als hij de verplichte les maatschappijleer over de aanslag op Charlie Hebdo erbij pakt, bang is voor een klauw in het water. Of erger.
Dat wordt ook wel het chilling effect genoemd. Mooi woord.
Het gevoel is lelijk. Angst knijpt vrijheid af.
Goed gezegd.
Mag je gebruiken in je stukjes.
Wat ben je goedgeluimd vandaag.
Ja, wat zijn we het weer lekker eens met elkaar hè? Luister, ik zou ook graag het recht op beledigen willen verdedigen, al vind ik die cartoons in Charlie Hebdo eigenlijk nogal flauw en gemakkelijk. Je weet dat de nazi's dankbaar gebruik maakten van cartoons om de Joden te demoniseren? En in veel islamitische landen doen ze dit nog steeds.
Ik weet toch. Ik zag een cartoon van een moslim die een gruwelijk anti-semitische cartoon op de muur plakt en ondertussen woedend is op een niet-moslim met een onschuldig tekeningetje van Mohammed.
Onschuldig? Tja, dat vat het mooi samen. Onschuldig is een rekbaar begrip. Maar ik moet verder. Sterkte met je intellectuele gewetensnood.
(zwemt weg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn