Gesprekken met mijn schildpad (7)



Pfoe! Dat was een close call.

Ja, sorry.

Die aaibare moordenaar van je had me bijna in zijn klauwen. Hij was gewoon aan het vissen. Zoals een beer in de rivier vist naar zalm.

Ik weet het, ik heb hem net op tijd aan zijn nekvel gepakt. Ik beloof dat ik het anti-katten-rooster beter zal installeren.

En die vitaminen die je op mijn vishapjes druppelt...

Vind je vies?

Ja.

Alweer sorry. Er zit niks anders op. Die vitamines, heb ik me laten vertellen door Mark, zijn van essentieel belang. Eigenlijk moet ik je een met vitaminedruppels doordrenkt stukje vis met een pincet voeren.

Met een pincet?

Anders trek je de vis mee het water. Weg vitamines.

Je hebt het er maar druk mee... Wie de hel is trouwens Mark?

Mark de Vissenman. Die hebben we leren kennen in de dierenwinkel. Die heeft achthonderd vissen, naar schatting, maar ook zes moerasschildpadden, veel ouder en groter dan jij. Hij vertelde over een vriendin met een schildpad van 89 jaar oud.

Mooie leeftijd.

Dat kun je wel zeggen. Die vriendin had de schildpad van haar biologieleraar van school overgenomen die er vanaf wilde.

Geadopteerd dus.

Inderdaad... Jij wordt geloof ik niet zo oud Koos, maar de kans dat je mij overleeft is vrij groot, zeker in deze tijden.

Daar verheug ik me op.

Hoe kom jij zo cynisch?

Op maandag ben ik altijd cynisch. Naarmate de week vordert word ik minder cynisch.

Mark vertelde ook nog over hoe wij jou kunnen seksen.

I beg your pardon?

Hoe wij kunnen zien hoe jij een mannetje of een vrouwtje bent.

Je doet je best maar.

Bij het mannetje zit het geslachtsorgaan vlakbij het staartje. Bij een vrouwtje zit het iets verderop, en goed verborgen.

Niks nieuws dus. Zeg, ik moet verder. En hou die moordenaar van je in de gaten.

Will do.

(zwemt weg)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn