Warmte-management

Warmte-management in een palazzo, was ons door de eigenaren van te voren op het hart gedrukt, bestaat uit het gedurende de hele dag dichthouden van de houten luiken en deuren, om de hitte buiten te houden, en gedurende de hele nacht juist alles open te zetten – behalve de hor, die moet altijd dicht.
Maar die hor is het hele punt, want die trek je makkelijk omlaag aan een koord, als een nauwsluitend rolgordijn, en klik je aan de onderkant onzichtbaar vast, maar hoe krijg je hem weer open, bijvoorbeeld om de luiken te sluiten aan het eind van de nacht om niet alleen de hitte buiten te sluiten maar ook het ochtendgloren, opdat er nog wat kan worden doorgeslapen?
'Fikkie, weet jij hoe die hor werkt?' was lieftallige's eerste vraag dienaangaande, vanuit een van de slaapkamers, terwijl ik in de zeer royale tuin probeerde te lezen met mijn voeten in een kinderbadje. 'Ik krijg hem niet open.'
'Kantelen,' riep ik terug, 'en dan komt ie vanzelf los, en dan laat je hem rustig vieren.'
Stilte.
'Het lukt niet. Wil je even komen?'
Ik stuurde mijn achtjarige omhoog om het hor-probleem op te lossen. Ik leefde in de veronderstelling dat hij wel wist wat kantelen was en hoe dit te bewerkstelligen, maar ook hem lukte het niet om de hor los en omhoog te krijgen. Er zat niets anders op dan op te staan en het voor te doen. Dus dat deed ik. 'Kijk,' zei ik, op die geïrriteerde toon die elke vakantie vroeg of laat aanvreet, de onderkant van de hor 45 graden naar mij toe trekkend, 'kantelen, dan komt ie los. Dan laten vieren en het ding gaat omhoog.' De hor deed wat hem gevraagd werd, maar lieftallige lukte het niet, ook niet na herhaalde pogingen. 'Kantelen!' riep ik. 'Beter kan ik het niet uitleggen.' Gefrustreerd ging ik weer in de tuin zitten.
Op zulke momenten verlang ik naar A/C.