Het terugbrengen van de duurzame k-boom was een doorslaand succes, met dien verstande dat we de boom zoals afgesproken levend hebben ingeleverd bij De Groene Afslag in Laren. Toch een eindje met de auto. Als die 100 gram CO2 uitstoot per kilometer, hebben we al met al 6 kilo van die troep de lucht in gepompt. Daar staat tegenover dat we een boom terugplanten; althans het is ons beloofd dat iemand anders dat voor ons doet. Ik stel bij deze voor een Galerij voor K-Boom-terugplanters op te richten, al is het maar online, zodat er voor ons terugplanters, afgezien van het statiegeld, ook nog wat eer aan te beleven is.
De Groene Afslag. Leuk, volgens lieftallige, 'omdat ze een hele lieve hond' hebben, en die kwam ons ook bij aankomst tegenmoet gerend, een groot wit geval, dat echter onmiddellijk in de modder ging liggen, met de poten omhoog, en daarna werd afgevoerd om te worden gewassen.
Dan maar consuminderen in de eetzaal. Dat betekent dan nog altijd veggie bitterballen met mosterd, en gember- en muntthee voor ons, maar wel limo voor de kinderen in plaats van flesjes grootkapitalisties suikerwater. Zo kun je de dingen afstrepen. Ik las dat Babette Porcelein, die van De verborgen impact, thuis thee zet met afgemeten porties kokend water, en alleen functioneel doucht. Dat laatste gaat ons zeker niet lukken, niet in de wintermaanden, niet wanneer de behoefte aan troost het grootst is. En hoe zit het met samendouchen, Babette, is dat functioneel? Misschien niet, maar wel gezellig.
Er klonk muziek in het restaurant en ik ben een groot liefhebber van muziek, maar deze muziek, rustig meanderende, steeds weer oplossende en nooit spanning opzoekende pianoklanken, die je eerder tijdens een massage bij de sauna zou verwachten dan in een restaurant waar de wereld (desnoods door revolutie) moet worden verbeterd, maakte in mij de massamoordenaar wakker.
'Nog even deze klanken en ik ga een bijl zoeken om alles kort en klein te slaan,' zei ik.
'Oké. We gaan.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn