Kate, de Britse, die helemaal de deur komt opendoen voor The Poetry Review, vraag ik naar haar mening over Prime Minister May.
Die May gaat wel, zegt ze, maar die Johnson! Dat die erin geslaagd is in het kabinet te komen! Vreselijk... Kate wordt emotioneel. Gaat ze huilen? Dat niet, maar het scheelt niet veel, ze lijkt steun te zoeken in het trappenhuis. 'And I am not even allowed to vote.'
Wat blijkt, ze woont te lang in Nederland om in het Verenigd Koninkrijk te mogen stemmen, en te kort in Nederland om in Nederland te mogen stemmen. 'I am allowed to pay taxes, but I'm not allowed to vote.'
Unfair, indeed. 'Are you a poet?' probeer ik het over een vrolijkere boeg te gooien.
'My husband,' zegt ze, tikkend op het tijdschrift dat ik haar heb overhandigd.
'Has he been published?'
'O yeah, here and there... Luckily, he is also an engineer.'