Net als U 2 O. tegen het strandzand werkt, op haar rug, haar in een houdgreep op haar plaats houdt, zodat U 1, die N. onschadelijk heeft gemaakt met een simpele tie wrap om zijn polsen, haar een capsule kan toedienen – de capsule dient in de keel voorbij de slikreflex te worden ingebracht om inname te verzekeren – sta ik op van mijn handdoekje om me met een ander te bemoeien. Ik heb Ali bij me, mijn Jack Russell, van wie eerder een vertederende dan een dreigende werking uitgaat, maar toch. Ik ben niet alleen. Het voelt goed om niet alleen te zijn.
'Mag ik vragen wat hier aan de hand is?' Ik moet de vraag herhalen, omdat hij de eerste keer niet goed uit de verf komt. Ali steekt zijn snuit in een half zandkasteel en begint te graven.
Met de capsule nog in een pincet boven het mondgat van de op haar rug gefixeerde O., kijkt U 1 naar mij op. Het meerendeel van de strandgasten is, als bij toverslag, verdwenen. Misschien omdat de strandtent gesloten is. Misschien omdat het nu snel donker wordt.
'En uw probleem is?' vraagt U 2, opkijkend vanuit haar liggende houding.
'Mijn probleem is dat het verhaal te tweedimensionaal is, als u begrijpt wat ik bedoel. Ik zie een partij die overduidelijk een slachtofferrol inneemt, en een partij die een daderrol inneemt.'
N. kijkt me verontwaardigd aan. 'Waar heb je het over? Schiet je ons te hulp of niet?'
Ali heeft een plastic schepje uit het zand opgediept, een geel geval, gaat tevreden liggen met zijn voorpoten vooruit en begint op het ding te knauwen.
'Ik zou willen dat er meer kanten aan de zaak zaten. Er zitten altijd meer kanten aan de zaak, maar ik kan de kanten hier niet vinden, ik wil ze toevoegen.' Het is frisjes geworden, ik had toch een trui mee moeten nemen.
'Hè hè,' zegt U 1 tegen U 2. 'Een dimensie-toevoeger.' En tegen mij: 'En uw hond heeft ook een functie in het theater of operations?'
'Die is voor de lichte toets,' zegt O., die, omdat de capsule-inbreng vooralsnog is stilgelegd, nu weer kans ziet om deel te nemen aan het gesprek. 'Je hebt bijthonden en je hebt likhonden, dit lijkt me een likhond. Als het een bijthond was geweest, dan had dat gevolgen gehad voor de toets. Dan was er geen sprake van een lichte toets.'
'Ali likt datgene af,' breng ik naar voren, 'wat hij zojuist gebeten heeft.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn