Controle (3)

O. staat op, probeert wapperend met de handen de aandacht van de kustwachters te trekken, twee opgeschoten knullen die hoog boven op een aluminium stoel zitten (zo een die ook wel wordt gebruikt bij tennis door umpires). Maar de kustwachten kijken recht voor zich uit, als wassen beelden, naar de zee die overigens absurd kalm is en niets vertoont in de zin van mui- of andere stromingen die een gevaar zouden kunnen vormen. Bovendien zwemt er helemaal niemand in de zee op dit moment en zijn er zelfs geen kite-surfers.

Ze wil wat roepen, O., om haar hulpvraag kracht bij te zetten, maar iets belemmert haar het uitstoten van een klank door haar mondopening: het is de gehandschoende hand van U 1. Ze briest door haar wijd opengesperde neusgaten, maar meer dan wat neurie-achtig gebrom en gekreun weet ze niet voort te brengen.

N. Wie zijn uw superieuren? Door wie bent u gestuurd? Wat betekent Controle in hemelsnaam? Ik ken veel instanties, en veel autoriteiten, maar hiervan heb ik nog nooit gehoord.

U 2 heeft inmiddels een apparaat van haar heup gehaald dat nog het meest lijkt op een bestel-automaat van een ober. Maar ze neemt geen bestellingen op, of het moeten anti-bestellingen zijn. (tegen U 1, die ondanks zijn dwanghouding een ontspannen indruk wekt) Zullen we eerst de capsule doen en daarna de injectie of andersom?

N. (tegen U 2) Ik eis een identificatie! Dit is staatsterreur pur sang – even aangenomen dat jullie ambtenaren zijn.

U 2 (glimlacht) Waarom denkt u dat wij ambtenaren zijn?

U 1 (haalt zijn hand van O.'s mond, omdat er geen geluid meer uit komt). Meneer leeft in de veronderstelling dat er niet zoiets als (maakt aanhalingstekens in de lucht) 'private controleurs' kunnen bestaan, dat bedrijven niet ook functies kunnen uitvoeren die voorheen door overheden werden uitgevoerd.

N. Ik leef in geen enkele veronderstelling, ik wil alleen dat dit stopt. Ik eis nu mijn ID terug en ik ga jullie zo snel mogelijk aangeven.

U 1 en U 2 maken een vreugdedansje van plezier. U 1: Bij wie dan had u ons willen aangeven? En wat hebben wij precies misdaan? Wij zijn hier voor jullie.

De zon is inmiddels ondergegaan. Het lijkt alsof er een sluier over de wereld is gevallen.