Samenvattend maak ik een avondwandeling langs de gebruikelijke route, meanderend tussen de toefjes troep door. Het is alsof de vuilophaaldienst staakt (maar wel de bloesem opvegen, denk ik nog. Know your priorities.) Op de Rijnstraat word ik voor mijn sokken gereden door drie lachende, helmloze mensen op één scooter. Even verderop passeer ik een man die net een café uitkomt, en, terwijl hij zijn telefoon tevoorschijn haalt, of is het een pakje sigaretten, een borrelende wind laat. Vlak voordat ik me weer terugtrek in mijn woning (woning geen kroning, denk ik nog), heb ik nog oogcontact met een man van mijn leeftijd die in het kanaal watert. Niet helemaal in het kanaal, richting het kanaal, in de bosjes. Nee, ik heb geen oogcontact, hij wil oogcontact, maar ik wijs hem af, ik wil geen oogcontact, want ik weet al wat hij met dat oogcontact wil zeggen: had je wat? Zijn dit jouw struiken? Doe je dat zelf nooit? Ben jij keurig dan? En trouwens, het is toch K-dag? Dan mag toch alles? Vrijmarkt enzovoorts? Carnaval voor de noordelijke provincies? Beschouw dit als de vrijmarkt van mijn urinebuis, vriend. Wil ik eens over jouw Birkenstocks heen sausen? Dat vind je toch lekker? Lauwwarm tussen je tenen? En trouwens, wat kijk je bitter. Niet naar de zin gehad vandaag? Nix verkocht? Ja, dan wordt het nooit iets. Laat je eens lekker gaan, kankeraar. Dat jij je niet eens lekker kan laten gaan, is toch niet mijn schuld, wel dan? Je kunt mij toch niet o v e r a l de schuld van geven?
Die nacht worden we om 3.15 gewekt door een jongeman, zo te oordelen naar zijn stemgeluid, die in de binnentuin op luid volume een orgasme fingeert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn