Schetsen met woorden

Piero Manzoni: Achrome (1958)

Ware ik fotograaf, dan had ik mij rond het middaguur verschanst met een verdekt opgestelde camera aan de noordwestkant van het Oosterpark, met de rug naar Hotel Arena, uitziend op de doorgaande fiets- en wandelroute, maar ik ben geen fotograaf. Ik zal het met woorden moeten doen.
*Een donkerbruine man zwabberend op een fiets met een onaangestoken sigaret in zijn mondhoek; hij kijkt uitdagend om zich heen.
*Een moeder met een haakneus, wandelend naast een met een kind gevulde bakfiets, kibbelend met een man aan de andere kant van de bakfiets.
*Een breed uitwaaierend groepje oudere allochtone mannen; ze bewegen zich voort alsof ze een line dance uitvoeren.
*Een kale man met een baard, zijn hand in het verband, die hele grote passen neemt.
*Een man met een druk pratende jongen in zijn kielzog met Down.
*Een cappuccinokleurige lange man met een teckel in een blauw jasje.
*Twee student-achtige meisjes op gympen met ieder een kartonnen bekertje koffie in de hand.
*Een man op leeftijd met een oorbel in, lachend, in een elektrisch wagentje. 
*Een Andre Rieu-lookalike (met Woody Allen-bril) op een fiets van de Pasteibakkerij.
*Een roodharige jongen met koptelefoon en zonnebril op, in een vaal spijkerjasje.
*Een jachtige, half kromlopende oudere man met ingevallen, doorgroefd gezicht, zwaaiend met een etiketloze plastic fles met daarin cognackleurige vloeistof.
*Twee bruine vrouwen, één obees, met X benen en dreads; de ander kaal met pet op en een groenige snack etend. 
*Twee Amsterdam Hosts in rode jassen op zilverkleurige fietsen.
*Een man die met een noodgang langs fietst op een zwarte VanMoof met zijn handen in zijn zakken en capuchon op.
*Een rastafari met grijze muts op, en een blauw mondkapje voor.
*Een schaars geklede jogger met een geblondeerde crewcut, en een in toenemende mate bezweet gezicht (3 x).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn