Bas

Net nadat ik schrijfvriend en Libris-shortlist-genomineerde Rob van Essen in de Bleart Injeh tegen het lijf gelopen ben, stuit ik bij de zuivel op een vakkenvuller van een jaar of dertig die, met bezweet voorhoofd, informeert of ik Engels spreek.
Bas lees ik op zijn naamplaatje. Zo heet Broer de Miljonair ook, maar die heeft nooit vakken gevuld, bij mijn weten.
Hoewel ik eigenlijk geen zin heb, antwoord ik: 'Wel een beetje. Jij niet dan?'
Bas kijkt mij aan met de deur van het koelvak open. Hij is kalend, heeft een caramelkleurige huid, en draagt een brilletje. Hij ziet eruit als iemand die te slim is om vakken te vullen, maar slimheid komt in varianten.
'Weet jij wat feckless betekent?' vraagt hij. 'Feckless en afeat, of aved, of afeet.'
Hij kijkt ernstig, moeilijk eigenlijk meer.
'Feckless,' zeg ik, 'ja, daar heb ik wel eens van gehoord, eh...' Ik denk aan freckles, daar weet ik de betekenis wel van, maar dat is wat anders.
'Heb je geen google? Tik even in op google.'
Er kan nog steeds geen lachje af bij Bas.
Omdat ik het beste met de mensheid voor heb, en nooit ongeïnteresseerd ben in taal, haal ik mijn telefoon te voorschijn. Feckless = futloos. Afeat of aved of afeet bestaat niet, hetgeen ik al vermoedde; google geeft op die lettercombinaties geen hits, hoe driftig Bas ook met zijn gehandschoende vingers op mijn schermpje tikt.
'Bedoel je defeat?'
Nee, hij bedoelt niet defeat.
'Waarom wil je dit zo graag weten?' vraag ik een paar keer, maar Bas gaat er niet op in. Dan, als ik blijf aandringen, barst hij los: 'Vanaf de babyboomer generatie, tot aan deze generatie, dat is de generatie die niets heeft meegemaakt, die narcistisch is, exhibitionistisch, initiatiefloos. Feckless dus. Ken je de uitdrukking the decline of civilization?'