Alternatieve jaarwisseling


Voor het eerst is iemand in mijn vriendenkring, iemand van mijn leeftijd en levensstijl, getroffen door een hartaanval. De dood is weer een stap dichterbij gekomen. Vooral voor hem trouwens. Een sprong eigenlijk meer.
Het gebeurde op oudejaarsavond, maar de nacht ervoor was hij wakker geworden met iets vreemds in zijn borst. Was braaf naar de huisarts gegaan, die een hartfilmpje had gemaakt, waarop niets was te zien. Dat was dat, dacht hij. Maar rond half twaalf die avond voelde hij een hevige stekende pijn op de borst en in zijn arm. 'Ik dacht: dit is het. Het is voorbij. Dit ga ik niet overleven.'
Hij was alleen. Zijn vrouw was met de kinderen naar een feestje ver weg; hij liet de jaarwisseling zoals gewoonlijk graag aan zich voorbijgaan, maar dit keer ging dat hem niet lukken.
Hij belde 112. Een ambulance kwam. De ambulance-artsen dachten dat hij een paniekaanval had gehad, dat hij een pilletje had geslikt, dat hij gehyperventileerd had. Ze waren niet onder de indruk. Dus ze gingen weer. 'Ze hadden misschien ook niet zo veel zin heel lang te blijven.'
Twintig minuten later voelde hij opnieuw pijn op de borst en in de arm en opnieuw dacht hij dat zijn laatste uur geslagen had. 'Vreselijk. De eenzaamheid.' Weer belde hij 112. De ambulancebroeders kwamen, maar alleen nadat hij hen in verbinding had gesteld met zijn eigen huisarts wilden ze hem meenemen naar het ziekenhuis. 'Als mensen eenmaal in een spoor zitten, zoals in mijn geval dat van een paniekaanval, dan zijn ze daar niet zo makkelijk meer vanaf te brengen.'
Ook in het ziekenhuis, waar zijn vrouw zich inmiddels bij hem had gevoegd, waren de doktoren niet zo makkelijk te overtuigen, maar om half vijf in de ochtend bleek eindelijk onomstotelijk uit bloedonderzoek dat hij een hartaanval had gehad. Verscheidene.
Een dag later werd bij hem een stent gezet en nu voelt hij zich weer kiplekker, maar hij is wel de rest van zijn leven een hartpatiënt, met bijbehorende controles en medicijnen. Net zoals zijn vader trouwens.
'Ik zal helemaal moeten ophouden met roken. Roken is wel het stomste wat je kan doen. En wat meer bewegen, misschien.'
'Gefeliciteerd met de goede afloop,' zei ik. 'Ik ben blij dat je er nog bent.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn