40. Eeuwig heet



Het leek alsof Tineke weken weg was in plaats van dagen. Er kwam geen eind aan de lekker- en jaloersmakende berichtjes over de provisorische huwelijksreis die ze met Malika aan het maken was – zonder de camping zelfs maar af te komen, als je haar moest geloven:
Het is eindelijk droog Japi maar wij blijven bij de washokken. Zodra de zon zich laat zien, verhuizen de cultuurkampeerders naar het strand of ze trekken massaal de duinen in voor een of andere voorstelling. Dit geeft Malika en mij ruim de tijd elkaars ruggen te schrobben onder de douche... Je zou die Oerolgangers – wit, weldenkend en bejaard – moeten zien kijken als ik de douchecabine induik met in mijn kielzog een halfnaakte inktzwarte afrodite, een Nubische liefdesgodin, die onder de douche ook nog liedjes zingt, omdat ze daar zo lekker galmen, ook naar de herendouches.... Je ziet de paniek in de ogen van die vrouwen: wat gebeurt hier? Als dit is toegestaan, dan is alles toegestaan! Er was letterlijk één man die ons goedkeurend toelachte, een man in een wit pak met een zware hoornen bril op en met een bronzen stemgeluid – die me nu weer juist aan jou deed denken Japi. Knettergay trouwens maar dat is een ander hoofdstuk... Enfin, het probleem met die campingdouches is dat er een timer op zit. Een digitale, dat had ik nog niet eerder gezien. Van de camping, hoe cultuurminnend ook, mag je niet langer dan vijf minuten douchen, dan gaat de stop erop, dan wordt de wereld in een klap ijskoud, je ziet dat mechanisme voor je neus sadistisch aftellen, nog zoveel hete seconden, dus je moet opschieten met wat je dan ook van plan bent... Gelukkig heeft de camping niet gerekend op het vernuft van Malika, die die klok in een handomdraai hackete, waardoor het voor ons eeuwig heet bleef... Ze heeft ervaring met dit mechanisme... Tot morgen, Japi. Ik ben pas laat thuis dus reken maar niet op mij. Vergeet je de systeemtherapie niet?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn