Les filles ne peuvent pas jouir

'Madame Claude was de grootste bordeelhoudster in mijn tijd, ze opereerde vanuit Parijs, terwijl ik in New York zat.'
Op de – mierzoete – thee bij Xaviera.
'Ik heb haar nooit gezien, maar wel aan de telefoon gehad. Madame Claude stuurde van die deftige meisjes mijn kant op, ik stuurde haar wildere types. Als mijn meisjes bij haar kwamen moesten ze eerst hun tasjes leegmaken. Als daar een half eindje lipstick in zat, of een afgekloven potloodje, dan lagen ze eruit. Te weinig klasse. Dan: kutje wassen. Als die meisjes schone kutjes hadden, zei ze: doe 't maar eens. Sommige van die van mij kwamen in een mum van tijd klaar. Maar Madame Claude vond dat niks. Les filles ne peuvent pas jouir! riep ze. Ik begreep daar niks van, ik bedoel, ik vond het ook wel eens leuk, dat heb ik ook beschreven. Als je goede seks hebt, ook al is het betaald, en met een vreemde, dan kan het toch zeker gebeuren dat je klaar komt? Maar dat was dus helemaal fout. Weet je waarom? Die orgasmes kostten veel te veel energie, dat vond ze doodzonde, er moest gewerkt worden, niet genoten.'