Het einde van de opgetrokken wenkbrauw



Ik was zo lelijk dat mijn moeder zei: het enige wat jij nog kunt doen is inbreker worden. Toen ik werd opgepakt en in de gevangenis gegooid, lachte mijn moeder dat ik me met mijn uiterlijk geen zorgen hoefde te maken om gesodomiseerd te worden, maar daar had ze het toch echt mis; ik was elke dag de klos.

Ik vind zulke mopjes leuk, maar ik merk dat ik de enige ben die lacht, als ik Who is America? kijk. Tuurlijk, Sacha Baron Cohen's typetjes zijn niet allemaal even geslaagd, sommige zijn flauw – met name Gio de glamour-fotograaf, hoewel hij gisteravond toch ook weer een glimlachje bij me teweegbracht toen hij een of andere witte nep-rapper in zwembroek portretteerde wiens geslacht wat magertjes uitkwam, en Gio er 'dus' een armpje van een plastic babypop (eerst een witte, toen een zwarte), bijstopte om de boel wat op te pompen; uiteindelijk piepte er op de foto een zwart handje onder de rand van de zwembroek uit.
Wat mij kietelt is het kennelijke gemak waarmee Baron Cohen goedgelovige Amerikanen tot absurde handelingen kan aanzetten, of de pokerface waarmee hij hen beweringen voorlegt die geen enkele tegenspraak oproepen.
Ik vrees trouwens dat zulke goedgelovigheid steeds minder exclusief is voor de Amerikaanse volksaard.
De redneck-'journalist' die voor TruthBrary.org krankzinnige theorieën ontvouwt om Donald J. Trumps seksisme goed te praten, veroorzaakt bij zijn toehoorder geen opgetrokken wenkbrauw. 'Dus als Trump de president van Venezuela uitmaakt voor Miss Piggy dan moeten we dat opvatten als een compliment, omdat Miss Piggy de meest aantrekkelijke is van de Muppets?'
'Dat weet ik niet,' is het meest sceptische wat zijn toehoorder, een oud-campagnemedewerker van Trump, uit weet te brengen.
Als de humor gaat schuren, als SBC erin slaagt zijn goedgelovige Amerikanen tegen het randje aan te duwen, of er net overheen, is hij op zijn best. Gisteren gebeurde dat toen hij als Britse ex-gedetineerde Rick Sherman (zie het mopje hierboven), alias DJ 5olitary, in Florida een set mocht draaien met tracks die hij had gemaakt op basis van geluiden uit de gevangenis. 'Hier hoor je hoe iemand gesodomiseerd wordt!' kraait hij door de microfoon boven de dansvloer. De menigte valt stil; eindelijk! denkt men: dit is niet leuk meer.
Maar als de verontrustende geluiden overgaan in een beat, beginnen ze allemaal weer uitzinnig te dansen, uitzinniger nog dan daarvoor.
'Ik ben trots op je!' roept een schaarsgeklede Amerikaanse clubber na afloop.
'Dus ik krijg een BJ?' reageert DJ 5olitary. 'Want DJ's krijgen toch BJ's?'
'Niet van mij,' zegt het meisje. 'Maar ik ga proberen te zorgen dat je er een krijgt.'
Meesterlijk. Want het laat zien dat goedgelovigheid niet alleen dicht aanleunt tegen domheid, maar ook tegen goedheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn