Gesprekken met mijn schildpad (3)



Hoezo 'mijn schildpad'? Naar ik begrepen heb ben ik een cadeau voor je dochter voor haar zevende verjaardag.

Dat is taalhandeling-technisch juist. Toch beschouw ik mezelf als jouw eigenaar. Ik voel me het meest verantwoordelijk voor jouw welzijn.

Ik wil hier niet te lang op doorgaan, maar ik begin me steeds meer te voelen als een slaaf die op de markt is verhandeld.

Niet alle slaven hadden het slecht. En je hoeft niet te werken. Maar ik geef toe, het eigendom van levende organismen is op zijn minst problematisch, en al helemaal dat van een mens, wegens de 'onvervreemdbare rechten', die volgens sommigen, zoals filosoof Peter Singer, ook dieren toekomen.

Interessant. Not.

Een vriendin die vroeg om cadeautips voor de jarige, en die ik had verteld over jou, en aan wie ik voorstelde iets te kopen voor je behuizing, bleek gewetensbezwaren te hebben. Milde, maar toch.

Je bent iets in mijn achting gestegen – maak daarvan jouw vriendin. Ik zou haar graag ontmoeten. Hoe heet ze?

Ze is naar een vogel vernoemd. Wel een vleeseter trouwens, die vriendin. Ik sluit niet uit dat ze, als je in de vorm van soep was opgediend, dit haar goed zou smaken.

Ander onderwerp.

Wat zou je nog op prijs stellen qua interieur? Of heb je er genoeg aan te woelen tussen de keitjes?

Meubilair prima als het maar niet van IKEA is, of een vergelijkbare fabrikant.

Design spreekt je meer aan?

Niet te designerig. En geen kinderachtige troep graag. Geen plastic Colloseums, afgebrande Reichstags, enzovoort.

Mag ik hieruit afleiden dat het eiland –

Begin je weer over dat eiland. Laat dat eiland! Wat kan jou dat eiland bommen?

Je zit er nooit op, dat is alles. Als we je erop zetten weet je niet hoe gauw je er weer af moet komen. Ik maak me zorgen om je schild, dat moet uitharden... Is het om de killercat?

Hij heeft me in de gaten.

Klopt, maar als hij te dichtbij komt krijgt ie de plantenspuit.

Ik ben er niet gerust op. 

(zwemt weg)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn