Ben E. King |
Op verzoek van de vierjarige gebruiken we de avondmaaltijd voor het eerst weer eens op het bankje voor het huis, ik probeer mijn kinderen linzen te laten eten, met wisselend succes – thans steppen ze een blokje om –, als er een Ford vrij haastig voor mijn neus parkeert. Twee mannen voorin. Een van hen voert een telefoongesprek via de handsfree, veronderstel ik, want hij schreeuwt tegen iemand die zich niet in de Ford bevindt. 'Kuthoer!' roept hij. 'Kankerhoer!' Ik betwijfel of de man zich bewust is van mij, of van de reikwijdte van zijn woorden, maar ik betwijfel eveneens of hem dat iets kan schelen. 'Ik ga je helemaal kapot maken!' Dat gaat zo nog een tijdje door, inmiddels zijn mijn kinderen terug van hun step-ronde, maar ze hebben niets in de gaten, gelukkig. De tere kinderziel enzovoorts, maar ook: geen zin om uit te leggen wat daar aan de hand zou kunnen zijn, in die Ford en daarbuiten. We hebben immers nog geen twee dagen geleden The Royal Wedding bijgewoond, via de tizie dan, waarvan vooral de betoverende gospelversie door het Kingdom Choir van Ben E. Kings Stand by me me was bijgebleven, maar toch ook de eloquentie van de verschillende geestelijken. Mooi dat mannen nog steeds de dienst uitmaken bij zo'n huwelijksceremonie, verbaal dan, terwijl er natuurlijk veel meer redenen zijn, in het licht van Weinstein, Spacey, Cosby et al., om een en ander door een vrouw te laten doen. Als reverend van de Universal Life Church, in welke hoedanigheid ik luttele huwelijken heb mogen inzegenen, op mijn ritueel-romantische-recalcitrante manier, was ik met name geïnteresseerd in de formule die zou worden gebruikt op het moment suprême. 'Waarschuw me als het zover is,' zei ik tegen lieftallige, een grote huwelijksjunkie, terwijl ik weg van de tizie andere dingen ging doen (linzen opzetten bijvoorbeeld). 'Ja nu! Komen!' Ik kwam. En daar waren ze weer: 'in sickness and in health' enzovoorts. Til death do us part'. Ik hoorde de bruid niet beloven de bruidegom te gehoorzamen. Dat 'obey' stukje in de huwelijksbelofte is door Lady Di geschrapt, las ik. Noem het vooruitgang.