Bruno Pontiroli |
Een haas die rent voor zijn leven terwijl hij achterna wordt gezeten door een middelgrote jachthond. Ik had nog nooit een haas zo hard zien rennen, herstel: ik had nog nooit een haas zien rennen, en begrijp nu waar de uitdrukkingen hoe de hazen lopen, het hazepad kiezen en zo bang zijn als een haas vandaan komen. Waarom bleef haas alsmaar volledig in het zicht van zijn belager, die op pakweg dertig meter volgde? Pas op het allerlaatst dook hij wijselijk het riet in naast de sloot. De jachthond hield het niet droog.
Een rat gevangen in een val. Een ex-rat, om precies te zijn. Een rat die is opgehouden te bestaan. Een rat op bezoek bij zijn schepper.
Een kreupele koe, net volautomatisch gemolken in de lokale melkveehouderij, probeert haar weg te vinden door de stalen poortjes naar de jeukmachine (niet ongelijk de borstels in een autowasstraat), waar zij zich de streling zonder emotie laat welgevallen. In het voorbijgaan had ze naar mij, stadse pottenkijker, omhoog gekeken en haar niet onwelriekende adem gewasemd. Misschien wordt het tijd ook zuivel te vermijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn