Fees



Uitgeput, maar ook opgeladen en aangenaam rozig, meldden we ons bij de receptie om het dagje bij de sauna af te rekenen. Een nieuwe sauna, moet ik erbij zeggen, waar we nog niet eerder waren geweest.
‘Was alles naar de zin?’ vroeg de goedverzorgde blondine met de getrainde blik en de paardenstaart terwijl ze de bon uitprintte.
Wij knikten. Lieftallige haalde een portemonnaie tevoorschijn. Ik zocht naar een pepermuntje op de balie, maar er was geen pepermuntje. Wel een assortiment aan cosmetica-, massage- en aanverwante artikelen.
‘75 euro bovenop de reservering?’ riep lieftallige uit. ‘We hadden toch het verjaardagsarrangement?’
‘Dit totaal is met aftrek van het verjaardagsarrangement.’ De blondine draaide behulpzaam de monitor naar ons toe. ‘Er zijn een paar extra fees bijgekomen.’
‘Fees?’ zei ik, als schrok ik wakker uit een fee-loze droom. ‘Waarvoor?’
‘Kijkt u maar even mee... Tien euro per persoon voor een handdoek is samen 20 euro…’
‘Maar we hadden ieder een handdoek!’ wierp lieftallige tegen.
‘Dat kan wel zijn, maar die gebruikte u niet. U bent tot tweemaal toe gespot op de bankjes in de sauna zonder de om hygiënische redenen verplicht gestelde handdoekjes.’
‘Beweert u hiermee,’ sputterde ik tegen, ook al wist ik dat ik dit argument ging verliezen, ‘dat wij onhygiënisch zijn? En trouwens, al waren we onhygiënisch, dan kunnen anderen zich daartegen toch beschermen door zelf een handdoek te gebruiken?’
De blondine negeerde glimlachend mijn verweer en wachtte totdat lieftallige een volgende kostenpost had ontcijferd. ‘Wat is dit? Dertig euro voor intimiteiten?’
‘U bent een keer in het bubbelbad gesignaleerd in een innige omhelzing. Dat is tien euro. En een keer in de stoomcabine lag u boven op elkaar, en raakten uw vier lippen elkaar zodanig, dat van een kus op de mond kan worden gesproken. Voor op de mond kussen rekenen wij een fee van twintig euro. Samen dertig euro.’
Onze ogen rolden als aardbeien in een fruitautomaat. Ondertussen had zich achter ons een kleine rij gevormd van mensen die ook wilden afrekenen maar tegelijkertijd het tafereel met een zeker genoegen gadesloegen.
‘En deze laatste vijfentwintig euro, hoe zit het daarmee?’
‘Ik wil de manager spreken,’ zei lieftallige.
De blondine wees met haar beige gelakte nagel op het reglement dat achter haar aan de muur hing en dan in het bijzonder op de regel: ‘Zowel gewenste als ongewenste intimiteiten worden niet getolereerd.’
‘Ongewenste intimiteiten?’ gilde ik. ‘Wat probeert u daarmee te suggereren?’ Ik klonk bozer dan ik daadwerkelijk was, maar ik was toch wel een beetje boos. In een wereld waarin geen enkele plaats meer is voor intimiteit wens ik niet te leven, en ik denk lieftallige ook niet.
‘U weet donders goed wat ik daarmee probeer te suggereren, meneer.’
‘Heeft u een klacht gehad of zo?’
Ze schudde zo fel haar hoofd, dat haar paardenstaart de uitgestalde cosmetica op de balie bijna omverzwiepte. ‘Het gaat om ongewenste intimiteiten tussen u beiden. Bij het afdouchen belaagde u mevrouw met een hoofd vol shampoo, en zij was daar niet van gediend. Wilt u de videobeelden terugzien of gelooft u het zo ook wel?’