Los

'Wat ben je laat,' zegt de dame met de dubbele naam op een toon alsof ze een bediende terechtwijst.
'Er is nogal veel post,' verontschuldig ik me. Dat is niet helemaal waar, want ik ben ook laat begonnen, maar die vrijheid heb ik. 'U wacht op iets belangrijks?'
Ze knikt. 'Ik ben al drie keer naar beneden geweest om te kijken of 't er was.'
'En?'
'Nog niet.'
'Geduld,' sus ik, terwijl ik vertrekkende bewegingen maak. 'Het komt wel.'
Voordat ik weg ben, vraagt ze nog: 'Werk jij hier eigenlijk vast?'
'Hoezo, zie ik er los uit?'
Ik vond hem wel ad rem van mezelf, maar ze hapt niet.