Gesprekken met mijn schildpad (2)



En, hoe vind je het, in je Nieuwe Definitieve Bak? Je kijkt wat sceptisch.

Hm...

Die bak heeft me minstens honderd euro gekost.

Bedankt voor de informatie. Ik ben niet gekend in deze investering.

Wat, had je liever in dat andere bakje blijven zitten, met die baksteen bij wijze van eiland? Dit officiële tartarium (ik kende het woord ook nog niet) is veel groter, maar jij, dat valt me op en ik hoop niet dat ik je beledig, maakt weinig gebruik van de ruimte jou toebedeeld. Vrijheid betekent voor jou kennelijk iets anders.

Rustig aan, niet naar conclusies springen. Ik heb nooit om mijn gevangenschap gevraagd.

Je hebt ook nooit om je geboorte gevraagd.

Daar heb je een punt.

Iemand heeft jou met het oog op gevangenschap gekweekt.

Laat maar. Nog meer of kan ik verder? Ik moet verder.

Nou, ik was verheugd om je vandaag eindelijk te zien eten. Je hapte daadwerkelijk in een brokje dat ik voor je neus in het water had gelegd.

Wat verwacht je dan, dat ik op dat brokje ga zitten om het uit te broeden?

Ik verwachtte wel dat je zou toehappen, maar ik had nog geen bewijs. Voor hetzelfde geld verdwijnt alles in de filter. Ik ben 'dus' blij dat je geïnteresseerd bent in het voer dat ik je voorzet. Maar op het prachtige eilandje met keitjes en een hittelamp erboven om iets van de Galapagos na te bootsen, heb ik je nog niet zien zitten.

Ik heb daar niets te zoeken.

Je wilt toch af en toe even uitrusten? Ik zie je alleen maar zwemmen... En het schijnt dat je schild het nodig heeft om af toe te drogen en te harden. Ik moet hiervoor nog UV-lampen installeren maar dat heb ik nog niet gedaan. Ik moet trouwens ook vitamines kopen en jou toedienen.

Je hebt het er maar druk mee. Zeg ik moet verder. Wacht, nog een ding.

En dat is?

Geef dat meisje een kusje. Ze zwaaide zo ontroerend naar me vanochtend.

Mijn dochter? Zal ik doen. Weet je hoe ze je genoemd heeft? Koosje.

(Zwemt weg.)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat fijn dat jullie er zijn