Laat ik maar met het meisje beginnen. Ze zat achter de toonbank van een vintage winkel in een overvolle steeg achter San Marco, maar wij waren de enige klanten. Misschien kwam het omdat het nogal, nou ja, vintage rook in haar winkel, of houden ze hier meer van nieuw. Halflang stijl donker haar had ze, dunne lippen en een kuiltje in haar wang. Ze was een boek aan het lezen. L'Arte di Fare l'Amore.
De jongen in de koffieshop was gespierd, met zware wenkbrauwen, lichtbruin haar en stralende ogen. Zo'n Jean Paul Gaultier-model uit vroeger tijden. Hij werkte in Cannareggio, waar wij nu eens wel op tijd een tafeltje hadden bemachtigd, en de goings on dus op ons gemak konden gadeslaan met koffie en croissants. De armlange tattoo op de linkerarm van de jongen, die niet voor niets een t-shirt droeg, blonk als gerookte zalm, alsof hij net was gezet. Wat de afbeelding voorstelde weet ik niet, maar ik was gebiologeerd door een tekstje eronder. Dus terwijl hij bij ons kwam afruimen, kon ik het niet laten om zijn arm beet te pakken, en te draaien zodat ik de tekst kon lezen.
I vow to come for you
If you wait for me
De jongen stribbelde nauwelijks tegen, verweerde ik me. Moet je maar geen tekst op je lijf inkten. Dan weet je dat je ten prooi valt aan dwangmatige lezers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn