 |
| Sunny Gu |
'Zo,' begon De Jeude, als een vader die zijn kinderen toespreekt, niet bestraffend maar toch streng, 'en waar zijn jullie naar toe geweest? Naar de kermis?' Ariane en Z. stonden voor hem, compleet natgeregend. Zij had haar hoofddeksel nogal uitbundig versierd met bloemen. Hij had zijn overhemd te ver open. Deze twee wekten de indruk in korte tijd veel te hebben meegemaakt, elkaar veel te hebben verteld – misschien wel alles. Z. was in dat geval gauw klaar geweest, dacht De Jeude, Z. had niet zoveel te vertellen; hoewel, hoe goed kende hij zijn adviseur nu helemaal? Wellicht dat Ariane bij hem bronnen had aangeboord waar De Jeude het bestaan niet eens van afwist. Hoe dan ook voelde hij dat deze twee in korte tijd een frontje hadden gebouwd, een frontje tegen hem. 'En jij dan?' kaatste Ariane terug. 'Ik leef nog,' antwoordde hij, without missing a beat. 'Dat zie ik, maar je wou toch dood?' De Jeude begon te hoesten zoals hij nog nooit gehoest had, alsof iemand een volle asla uit een koude open haard in zijn longen had gekieperd. 'Ik heb nooit dood gewild,' mompelde hij, toen zijn longen eindelijk leeg waren. 'Ik ben geen eenvoudige euthanasist, of would be levensbeëindiger. Voor mij geen plastic zak over het hoofd, kussen in het gezicht of surrogaat Drion-pil. Voor eenvoudige levensbeëindiging kom ik mijn bed niet uit.' Hij grinnikte even, maar toen hij zag dat zelfs Z. – die over het algemeen wel bereid was met De Jeude mee te grinniken, al was het uit beleefdheid – geen krimp gaf, hield hij er ineens mee op, en fronste. 'Hangende mijn ter aardebestelling leek het me wel aardig, adembenemende Ariane, om wat meer aandacht te besteden aan de details... Je weet toch wel dat god in de details zit, of hebben ze je dat op die kunstacademie van jou niet geleerd?' Nu lachte Ariane, en niet uit beleefdheid. 'De duivel zit in de details, man, god heeft daar niets te zoeken... Je mag trouns blij zijn dat ik het zo goed kan vinden met die adviseur van je, anders had ik je aangeklaagd wegens poging tot...' Ze schraapte haar vogelachtige keeltje. 'Anyhoo. In ruil voor een kleine injectie wil ik je best helpen met het oppimpen van je doodskist.'
