Gentle reminder


Van de bladeren resteert nog een natte troep
in het verlaten parkje.

Aan de kade steekt een reusachtig skelet
dreigend in de lucht.

Maar vandaag schijnt de zon, want ik heb je gezien.
Plotseling stond je voor me, als een geestverschijning,
bij de bloemist op de hoek.

Geen gewone graffiti, maar Kunst, zoveel is zeker,
van iemand die wist waar hij (was het een zij? in mijn dromen) mede bezig was.

Jeugdig oog je, alsof je bij de pojisie zit,
lid van een katholieke knokploeg.

Ik dacht: wie weet nog wie Gerard Reve is?
Ik dacht: hoe lang ben jij al Doodt?

Lieve hemel, dat is waar ook – en het is ook zo –:
het wordt alweer tijd voor De avonden.



4 opmerkingen:

  1. Mooi hoor (vindt ook I.), R. even tot leven gewekt - we gaan weer lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank. Opengeslagen op een willekeurige pagina lees ik: 'Laat ik aan allerlei dingen denken,' dacht hij. Er schoot hem een geschiedenis te binnen, die een schoolvriend hem had verteld. Een jongen van tien jaar had zijn vader, die op een bank in de tuin lag te dutten, met een bijl het hoofd afgeslagen. In een opvoedingkundig boek, dat zijn vriend bezat, stond het beschreven.
    De reden voor de daad was nieuwsgierigheid. Het was geen haat of moordzucht geweest, schreef het boek dat Frits zich herinnerde te hebben ingezien, maar nieuwsgierigheid van het kind, om te zien hoe het zou zijn, als het hoofd er af was.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. 10 jaar, dat wordt oppassen mijn beste.
    De onze dreigt niet te gaan deugen, maar spreekt nog wel regelmatig zijn liefde voor de ouders uit. Of is dat juist dat een veeg teken?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Niet deugen + ouderliefde lijkt me een uitstekend recept voor een stralende toekomst.

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat jullie er zijn