Geraüsch im Hotel



Ik logeer in een hotel in Nordrhein Westfalen met een fotograaf, en ik heb, om de opdrachtgever niet op kosten te jagen, een Doppelzimmer voor ons samen geboekt.
'Kan je tegen snurken? Want ik snurk wel een beetje,' zei de fotograaf toen we ons gisteravond als een gelegenheidsechtpaar ieder aan een zijde van het spartaanse bed installeerden voor de nacht. 'Als je er last van hebt moet je me maar een por geven.'
O jee, dacht ik. Ik had al zo'n vermoeden. Maar ik dacht ook: misschien ben ik moe genoeg om er doorheen te slapen.
Om drie uur word ik wakker van hevig gesnurk. De fotograaf snurkt in verschillende toonaarden, maar in geen enkele toonaard kan ik er aan wennen. Ik geef hem een por. De por zet geen zoden aan de dijk. Nog geen minuut later begint hij opnieuw.
De mens is een fabriek; sommige fabrieken lopen moeizamer dan anderen.
Dan, alsof dit nog niet genoeg is, neemt de tizie die ik al een tijdje op de achtergrond heb waargenomen, flink in volume toe, zozeer, dat hier sprake is van Evident Asociaal Gedrag, waarvan je dus iets mag zeggen, ook al is het vier uur 's nachts. Nee, juist om vier uur 's nachts. Ik stap uit mijn bed, trek mijn broek verkeerd om aan in het donker en stap de gang op. Das Geraüsch komt van de belendende kamer, dus daar begin ik als een waanzinnige op te bonken. Geen reactie. Toch weer altijd die The Shining-associatie, de deur gaat open en een zee van bloed overspoelt mij, maar na nog wat meer bonken komt een man in boxershort met een tattoo op een van zijn benen aan de deur, hij slaat mijn hoofd niet in met een bijl, maar zet meteen de tizie uit. Lang leve de beschaving.
Als ik weer op een oor lig, snurkt de fotograaf weer op volle sterkte.
Er zit niets anders op dan oordoppen in te doen. Ik had dit al eerder moeten doen, ik moet oordoppen laten implanteren, maar oordoppen stel ik, net zoals medicijnen, altijd tot het laatste moment uit, dat is een zwakte van me.
Met de oordoppen in, luister ik naar mijn eigen ademhaling. En hoewel dat ook geen Kleine Nachtmusik is, moet ik toch hebben geslapen want vanochtend werd ik wakker.