En dan lijken er alleen nog zaken van praktische aard te bestaan. Des affaires pratiques. Niemand houdt van praktische zaken maar ze zijn in staat een hoop schade aan te richten als je ze veronachtzaamt. Het lichaam kan wachten, maar de huurauto moet weg ook al is het een onopvallende huurauto. De magere man besluit de auto naar de dichtstbijzijnde Carrefour te rijden, alsof hij boodschappen gaat doen. Daar parkeert hij hem keurig tussen de andere onopvallende auto's maar net als hij de parkeerplaats af loopt op zoek naar de dichtstbijzijnde halte van de streekbus die hem terug naar Caux moet brengen wordt hij staande gehouden door een levensblije man met gezichtsbeharing en een aandoenlijk accent. 'Your wife also shopping?' vraagt hij. 'I'm Andrei. I live here two year. Where you live? Parler Français?' De magere man zoekt een excuus om zich los te weken uit deze onvoorziene situatie, te ontsnappen aan deze spontane conversatie waar hij allerminst om heeft gevraagd en die heel, heel slecht uitkomt, maar het is al te laat. De vrouw van Andrei die uit Wuppertal komt en nog slechter Engels en helemaal geen Frans spreekt is ineens met een tjokvol boodschappenkarretje aan komen zetten en laat hem niet meer los. Letterlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn