Business-studenten

Een voordeel – toegegeven: een van de weinige voordelen – van een almost-bestseller is dat inwoners van Nederlandse gemeenten buiten Amsterdam van niets weten, en de auteur zijn verhaal dus in al die plaatsen dunnetjes over kan doen. Zo stond ik gisteravond bezoldigd en al, biertje in de hand, in Großstad E. voor een zaal met business-studenten te vertellen over Dagboek van een postbode alsof dat boek net van de pers was gerold. Gelukkig had tenminste één aanwezige wel eens van Charles Bukowski gehoord, en tenminste één andere van Xaviera Hollander (dat was, niet zo gek, een business-docent; de reikwijdte van Supersex en andere recente Hollander-hits zijn niet dusdanig dat de business-student er op sociale media murw mee wordt gebeukt). Tenminste een handvol mensen gokte goed bij een foto van personeelswetenschapper Herna Verhagen. Ik vermoedde al dat niemand op de hoogte was van de mini-rel rondom 'mijn persoontje' (om met Theo van Gogh te spreken) afgelopen herfst, maar ik wist het zeker toen de tent zowat werd afgebroken bij het non-nieuws van mijn ontslag op staande voet wegens uiteenlopende stoutigheden. Nu ik erover nadenk is er nog een voordeel van niet bij iedereen op het nachtkastje liggen, namelijk dat sommige stoutigheden uit je verhaal discreet achterwege kunnen blijven. Noem het zelfcensuur après la lettre.