Een gedicht zonder verhaal is als een verhaal zonder pointe
Dichtte de verhalenverslaafde, doceerde de parttime dichter
Aan een groep juristen in een Parijs hotel bijeen.
Wie kan mij een verhaal vertellen, spontaan
Ik! Op de heenweg in de trein was het een komen en gaan
Van snuffelende douane-honden en stillen met armlinten.
Aardig, maar hooguit het begin van een verhaal.
Bij Brussel had er iets kunnen gebeuren, ging hij verder.
Quod non! interrumpeerde de plothongerige bruut.
Enfin. Op de terugweg bij Rotterdam, men dommelde,
Vond ik het nodig hoog in mijn rolkoffer te rommelen.
Uit een vak viel in het gangpad een lang vergeten joint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn