In dit vreemde huis word ik wakker gehouden door:
• een half-Noorse boskat roepnaam Monster
die onder het bed aan fantoom-wondverzorging doet
door de binnenkant van de plastic kap om zijn nek
stelselmatig te likken;
• een bovenbuurman die in zijn slaap neuriet,
gromt, kreunt, zingt, tegen zichzelf praat,
in zichzelf praat, tegen imaginaire bewoners praat
edoch niet snurkt, nochtans;
• voetstappen over de
interessant krakende
kale houten vloer
met loszittende planken;
• de eeuwig draaiende ventilator;
•mijn eigen verontrustende gedachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn