Er ging druk berichtenverkeer aan vooraf.
Ze komen op de thee. Mijn vrouw kocht cake.
Mijn advies om links om Carré heen te lopen
Omdat de loopbrug over de Onbekendegracht
Zeer instabiel is verklaard wordt niet opgevolgd.
Bij de loopbrug aangekomen wil mijn moeder
Er natuurlijk toch overheen, verbodsbord of niet,
Want ja, hoezo instabiel en wie bepaalt dat.
Ik zie haar al, achter in de tachtig, tongpunt tussen de lippen,
Regenhoedje scheef op het hoofd, over het hek klimmen,
Terwijl mijn zus haar probeert naar beneden te trekken.
Het hek valt om. De brug stort in. Mijn moeder en mijn zus
Raken te water. Een eenzame zwaan schiet te hulp.
Nee, zo gaat het niet, zo gaat het nooit.
Mijn vrouw ziet hoe onze dochter op schoot kruipt bij mijn zus.
Ik plof naast mijn moeder op de bank, sla een arm om haar heen
En aai haar over haar stevige, witte haar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat jullie er zijn