Revolutionaire vis

'Je hebt revolutionairen en decorateurs,' zegt Michel Houellebecq in de merkwaardige, maar alleszins bezienswaardige documentaire To Stay Alive - A Method van Erik Lieshout die ik voorbij zag komen op internet. 'Ik behoor tot de decorateurs.' Mooi onderscheid. En niet alleen in de literatuur.
Uiteraard behoort Houellebecq niet tot de decorateurs, maar tot de revolutionairen, zij het dat een schrijver die dat over zichzelf zou verklaren, waanwijs is, of een ijdeltuit (of beide).
Een ijdeltuit is Houellebecq niet. Zoals hij daar in die documentaire Iggy Pop – wel een ijdeltuit –, ontvlucht om buiten een sigaret te roken, de peuk vastgeklampt tussen middel- en ringvinger, deed hij me nog het meest aan een vis denken. Vissen hebben ook geen gezichtsuitdrukking. Die kunnen geen gezichtsuitdrukking hebben, 'die weten alles al' (Platonov).
Mij sprak de wijsheid 'Behoor nergens toe. En als je toch ergens toe behoort, verraad het' nogal aan. Die komt uit Rester vivant, een vroeg essay van Houellebecq waarop Lieshout zijn docu baseerde. Dat essay kende ik nog niet. De e-versie, €1.99, kan ik me nog wel veroorloven, en het Frans moet te doen zijn.