11. Ein merkliches Übergewicht

'En wat dacht je van deze, Wolfie: Je mannigfaltiger die Begebenheiten sind, die sich ereignen, desto geschwinder verstreichen einem zwar die Tage, allein desto länger dünkt einen die Vergangene Zeit, die Summe deiser Tage; hingegen je einförmiger die Beschäftigungen, desto länger, werden einem die Tage und desto kürzer die vergangene Zeit oder ihre Summe. Schitterend!' Dat laatste citaat moest Ludowitz zelf nog eens overlezen, om het in zijn geheel tot zich te kunnen laten doordringen. Aha, nu zag hij het. Hoe minder er gebeurt, hoe langzamer de tijd verstrijkt, maar hoe korter de periode in retrospectief lijkt te zijn geweest, en omgekeerd. Een voltreffer inderdaad. Dat niemand daar vóór 1775 is opgekomen... Ludowitz en Otomandu slaan elkaar om beurten om de oren met Lichtenbergse wijsheden, als kinderen die elkaar op straat overtreffen met kattekwaad. 'Vergangene Schmerz ist in der Erinnerung angenehm, vergangenes Vergnügen auch, künftiges Vergnügen wieder, auch gegenwärtiges, also ist nur der Zukunftige und gegenwärtige Schmerz, was uns quälet; ein merkliches übergewicht von seiten des Vergnügens in der Welt.' Dit aforisme schijnt Otomandu in het verkeerde keelgat te schieten, want Ludowitz is nog niet klaar met zijn voordracht of hij rukt de oranje bundel uit zijn hand, loopt heftig hoofd- en dus dreadlocksschuddend naar de hoek van de kamer waar een wankele WC-pot staat, en werpt het boek in het gat, alsof het om een gebruikte koffiefilter gaat. Daarna kijkt hij op zijn grote digitale horloge en zegt: 'De avond is voorbij, Wolfie. Schluß! Je kunt gaan.' Ludowitz is enigszins verbaasd over deze abrupte gang van zaken, het was juist zo gemütlich, en zo intellectueel stimulerend, het is lang geleden dat hij vrij ideeën uitwisselde met een geestverwant, de ideeënuitwisseling met Magda beperkt zich toch vaak tot de lokatie van het zout, de glazigheid van de Kartoffel en de gaarheid van de Wurst. Opnieuw heeft Ludowitz reden om beteuterd te zijn. Teleurgesteld en beteuterd. En bezorgd ook wel, omdat het over twaalven is en hij geen idee heeft hoe hij thuiskomt.